Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (7) en dochter (9) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
“Het is zover. We hebben een tiener in huis. Nu kom ik zelf nog uit de tijd dat die term enkel was weggelegd voor kinderen vanaf dertien jaar, maar tegenwoordig bereik je deze mijlpaal al op je tiende verjaardag. Al maanden werd er afgeteld, zoals elk jaar; ook de spanning was weer alom aanwezig. Wat had ze er veel zin in. Het verlanglijstje was met grote zorg samengesteld, haar verjaardagsoutfit lag al weken klaar en de zelf uitgekozen snoepjes wachtten geduldig op een plekje op de taart. Kortom: we waren er klaar voor.
Zo rondom deze leeftijd beginnen natuurlijk ook de puberstreken. Daar hebben we al ruimschoots kennis mee gemaakt. Met een geamuseerde en vertederde blik kijken mijn man en ik elkaar op zo’n moment vaak aan. Wat wordt ze toch groot, en wat is ze tegelijkertijd nog steeds heel erg ons kleine meisje. “De tijd gaat zo snel”, zeggen mensen vaak. Maar dat cliché klopt niet. ‘Snel’ is namelijk een enorm understatement. Voor mijn gevoel is het nog helemaal niet zo lang geleden dat ze talloze aandoenlijk verhaspelde woorden gebruikte en Maya de Bij en Het Zandkasteel tot haar favoriete filmpjes behoorden – tegenwoordig ‘echt súper kinderachtig, mam’.
Elke verjaardag is een trip down memory lane, maar zo’n jubileumjaar helemaal. Spannend vond ik het, om een gezin te starten. Ja, die angsten hè… Die verrekte gedachtenspinsels, zo irrationeel en toch zo allesoverheersend. Na lang nadenken besloten we ervoor te gaan, en ook al heeft het bijna een heel decennium geduurd voor ik me weer een beetje mezelf voelde, toch is het ouderschap het allerbeste, allermooiste en allerbelangrijkste in mijn leven.
In 2014 vierden we de eerste editie van Koningsdag (die op de 26e april plaatsvond omdat de 27e op een zondag viel), toen nog niet wetende hoe speciaal die feestdag voor ons zou worden. Tijdens Koningsavond met onze vriendengroep riepen vriendinnen, die wisten hoe zeer ik uitkeek naar het einde van mijn zwangerschap, liefdevol onder mijn positiejurk: “Joehoe, kom maar hoor!”. Het werkte. Nog geen 24 uur na de oranje tompoucen, op dag dat Ajax voor de vierde keer achter elkaar kampioen werd, werden wij voor het eerst ouders.
“Onze dochter heeft haar eerste stapjes naar volwassenheid gezet, vanaf nu zal ze zich alleen maar meer gaan losmaken van ons. Dat besef vind ik echt slikken.”
Het was heel zwaar soms, dat is geen geheim. Net zoals het feit dat ik er vaak (véél te vaak) van overtuigd ben geweest dat ik tekort schoot. Wat heel onterecht blijkt als ik nu naar mijn kinderen kijk. Ja, de voorzichtigheid waarmee ze het leven tegemoet treden hebben ze van mij. Maar ook hun vriendelijke, sociale karakter, hun grenzeloze enthousiasme en liefde voor de natuur. Als ik mijn kinderen voor me zie, met hun ontwapenende opmerkingen, gevoel voor humor en onbreekbaar hechte band met elkaar, ben ik zo gelukkig en trots.
Onze dochter heeft haar eerste stapjes naar volwassenheid gezet, vanaf nu zal ze zich alleen maar meer gaan losmaken van ons. Dat besef vind ik echt slikken. Wat lijkt het me heerlijk om even terug in de tijd te gaan, naar de jaren waarop een leeftijd met twee cijfers nog oneindig ver weg leek. Die guitige peuterlach, rijstwafel in haar knuistje, de verwondering voor alles om haar heen. Maar ook al gaat de tijd te snel, ik verheug me erop om haar te zien opgroeien.
Gelukkig krijgen we op dit moment nog volop knuffels en doen we de hele dag door lekker gek samen. Wellicht is het een illusie dat dit de komende jaren zo blijft, maar laat mij er maar lekker in geloven. Ik zie dan ook totaal niet op tegen de pubertijd. En of dat terecht is, of gewoon de heerlijke toestand van onwetendheid… Vraag het me over tien jaar nog maar eens.”
Lees meer van Lara:
Lara: ‘Ik gun mijn kinderen meer rust in hun koppies’
Lara: ‘Misschien gaf ik mijn kids het gevoel dat mijn telefoon belangrijker was dan zij’
Lara is altijd thuis voor haar kinderen: ‘Geen BSO, geen overblijf, geen oppas, geen gesleep’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.