‘Zodra de Sint het land uit is stuif ik linea recta naar het tuincentrum voor een kerstboom’

Laura Hogendoorn Beeld: Nine IJff
Laura Hogendoorn
Laura Hogendoorn
Leestijd: 3 minuten

Laura Hogendoorn is hoofdredacteur van Mamaplaats en columnist voor Kek Mama. Ze woont in ’t Gooi, samen met haar vriend Oscar en hun kinderen Roef (8), Sierd (6) en Maia (4).

Lees verder onder de advertentie

Een groot rood kruis. Dat staat in mijn agenda op 6 december. Het is het moment dat ik elk jaar helemaal los mag gaan. En ja, daar neem ik dus schaamteloos een vrije dag voor op. Want zodra die heilige dakruiter van een Sinterklaas één been over de reling van de pakjesboot zwiept, stuif ik – met de snerpende kraakstem van Mariah Carey galmend over de speakers – linea recta naar het tuincentrum. Mijn doel voor vandaag: een kerstboom. En wie denkt dat dat gewoon boompje pakken en wegwezen is heeft het mis. De keuzestress vliegt je om de oren. Ga ik dit jaar voor een fijnspar, tenger en traditioneel? Een echt Nordmann, lang en breed? Of toch een blauwspar, makkelijk te versieren? Ik val als een blok voor een lang, robuust exemplaar. De kinderen noemen hem Frits, een boomwaardige naam.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook – Kerstboom kopen en optuigen met kinderen: zó pak je dat aan >

Kerstboom

Ik behandel Frits zoals een toegewijde vrouw in de jaren vijftig haar man behandelde: gehoorzaam en lijdzaam. Hij krijgt op de terugweg elke vierkante centimeter in de auto. Ik rijd met circusachtige capriolen terug naar huis. Daar versier ik hem en zet ik mijn groene minnaar op een voetstuk. En toch, ook al is mijn liefde nog zo groot, als ie eenmaal staat, ebt mijn interesse een beetje weg merk ik. Net als bij mannen. Je hebt hem versierd en dan is het leuke er wel vanaf. Gedurende de maand erger ik me elke dag een beetje meer aan Frits. Hij neemt toch wel erg veel ruimte in beslag en hij ruikt toch niet zo lekker als gehoopt.

“Ook al is mijn liefde nog zo groot, als ie eenmaal staat, ebt mijn interesse een beetje weg merk ik”
Lees verder onder de advertentie

En dan die vreselijke naalden. Op dag twee pak ik nog lachend de stofzuiger om ze op te zuigen. Op dag twintig loop ik tierend door het huis, omdat ik ze werkelijk overal, tot in m’n bilnaad aan toe, aantref. En geloof mij, bij naald 8694 is zelfs bij mij de lol er wel een beetje vanaf. Niet dat die arme boom daar iets aan kan doen. Hij heeft al drie weken geen druppel water gehad. Ik heb met Frits te doen en laat hem als soort van goedmakertje tot ver in januari staan. Om hem vervolgens totaal kaalgeplukt op straat te zetten. Ziehier mijn ideale man. Dit artikel staat in Kek Mama 12-2022, in de winkel vanaf 29 november.   Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.

Meest bekeken