Laurie: ‘Het typische beeld van een oma strookt allang niet meer met de realiteit’

““Hé mam, wil jij later eigenlijk oma worden?”, vraagt mijn zoon. Ik sta net op dat moment met een kritische blik mijn kraaienpootjes recht te trekken voor de spiegel. “Oma?” vraag ik verbaasd en lichtelijk geschrokken, “hoezo vraag je dat?”. “Nou gewoon, lijkt je dat leuk?, zegt hij, “want dan ga ik later kinderen krijgen namelijk”.

Lees ook – Deze 11 uitjes zijn extra leuk om met opa en oma naartoe te gaan

Het typische beeld

Zijn opmerking bracht (zoals vaker het geval is) wat in beweging. Ik begon mezelf ineens als oma voor me te zien. Het typische beeld van een oma, zoals die in de kinderboeken van vroeger staat afgebeeld, strookt allang niet meer met de realiteit. De oma’s van mijn zoon bijvoorbeeld hebben geen grijze knotjes, breien niet, en lopen vooralsnog niet krom. Dat zijn fitte zestigers die hun haar verven, zelden een appeltaart bakken en niet met de kat op schoot voor het raam naar buiten zitten te turen. Het zijn vrouwen met kracht, avontuurlijkheid en ambitie.

Gangster oma

Ineens klinkt het beeld van oma zo gek nog niet eigenlijk. Ik ben benieuwd hoe mijn zoon daar tegenaan kijkt. “Wat voor oma wil je dan dat ik ben?” vraag ik hem. “Ja dat maakt eigenlijk niet uit” zegt hij, “maar wel een lieve, en doe dan ook maar een gouden ketting om, dat hebben oma’s soms”. Een gouden ketting? Ik ben persoonlijk meer een zilverdrager. Maar gouden kettingen komen natuurlijk in allerlei soorten en maten. Ineens popt er een beeld op van mezelf als zo’n typische gangster oma. Een oma uit tha hood. Steunkousen, baggy sweater en een blinkend dollarteken om m’n nek.

Lees ook – Oma’s van moederskant hebben dít bijzondere effect op hun kleinkind

Naar de disco

“Hmmm..’ vraag ik geïnteresseerd verder, “en wat dóe ik dan precies als oma?”. “Nou gewoon”, zegt hij, “jij past dan op mijn kinderen als ik naar m’n werk ga als bouwvakker”. Dit past wel in de setting eigenlijk, mijn zoon met een sjekkie op de bouwplaats (bij voorbaat excuus voor iedereen die steigert van deze enorme stereotypering) en oma die met haar gouden ketting en witleren kinderwagen even komt kijken hoe het ervoor staat. “Oh ja”, voegt hij er aan toe, “mijn kinderen mogen af en toe ook wel even bij jou logeren, dan kan ik tenminste naar de disco”. Ja die jongen heeft het wat dat betreft goed uitgedacht. Een uitstekend idee overigens, bedenk ik me jaloers. Het wordt tijd dat ik ook weer eens naar de disco ga. Met mijn frisse jeugdige 37 jaar en kraaienpootjes vieren dat ik voorlopig nog lang geen oma ben. Ik gniffel om het beeld van mijn zoon als jongvolwassen kerel in de disco. Even met z’n maten vieren dat ze een avondje uit de luiers zijn, terwijl oma de zoveelste doorgelekte romper staat te wassen en het gepureerde fruit van het behang aan het krabben is.

Voorlopig nog even niet

“Weet je Dex”, zeg ik. “Het lijk me enig om oma te worden, maar voorlopig nog even niet”. “Nee”, zegt hij wijs, “ik hoef tot ik 35 ben toch nog geen kinderen”. Pfieuw, ik heb nog even. Maar over 35 jaar ben ik 72, bedenk ik me dan. Zou ik dan ook nog zo’n fit omafiguur zijn, of gaan op die leeftijd toch de hangende lichaamsdelen en stramme ledematen in de weg zitten? En zou ik misschien de haarverf wel helemaal zat zijn en mijn grijze knotje volledig omarmen? Ik kan niet wachten om het te ontdekken. Maar voorlopig nog even niet.”

Meer lezen van Laurie? Neem een kijkje op haar blogpagina!

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.