Schrijfsters Lisette Jonkman en Susan Muskee spreken elkaar elke dag over van alles en nog wat, maar er is één onderwerp waar ze nooit over uitgepraat raken: het moederschap. Lisette is moeder van Felix (2) en Elodie (1), en Susan is afgelopen maart bevallen van dochter Noortje. Maandelijks bespreken ze alles wat met jong moederschap te maken heeft: van tsjernobylluiers tot terrornachten en van zwangerschapskwaaltjes tot zwamadviezen (die wel heel goed bedoeld zijn).
Ken je dat liedje Last Night A DJ Saved My Life? Nou, daarop voortbordurend: afgelopen winter heeft een indoor speeltuin mijn leven gered. Ik zat met een drukke peuter van 2,5 en een baby van een halfjaar oud midden in een verbouwing die in totaal ruim negen maanden heeft geduurd. Ik had een kind kunnen voldragen in de tijd die het kostte om een stuk bij ons huis aan te bouwen. Maar goed, nog altijd een betere score dan het tijdspad van de verbouwing daarvóór, die vijf jaar duurde.
Groot verschil: de verbouwing van vijf jaar deden we zelf naast ons werk en vóórdat we kinderen kregen. Die ‘korte’ van negen maanden lieten we doen, wat absoluut sneller ging, maar ook inhield dat ik negen maanden lang elke werkdag vanaf 8 uur ‘s ochtends bouwvakkers in en om mijn huis had. En het waren heel vriendelijke mannen, daar niet van, maar voor iemand die expres in the middle of nowhere is gaan wonen, is dat verdomd veel onvrijwillig menselijk contact, kan ik je zeggen. En dan ook nog twee kleintjes die in al dat bouwgeweld slecht sliepen en waarmee ik door het graftakkenteringweer geen kant op kon.
Om af en toe toch nog wat ademruimte te hebben, sprak ik met vriendin Lara af in de indoor speeltuin precies tussen ons in. Een halfuurtje rijden is zelfs in het slechtste scenario van twee overprikkeld krijsende kinderen in de auto nog wel te doen. Zo kon Felix even uitrazen samen met Lara’s oudste dochter, en konden wij samen met de baby’s een kop koffie drinken terwijl we een oogje op het peuterveldje hielden. Op een of andere manier is het veel minder gedoe om met z’n tweeën op vier kinderen te passen dan in je eentje op twee kinderen.
Konden we ontspannen? Nee, natuurlijk niet. Maar konden we in ieder geval even lekker bijkletsen samen? Nou, nee, eigenlijk ook niet echt, want om de haverklap viel er een peuter van een speeltoestel of scheet een van de baby’s zichzelf zonder aankondiging tot aan de haargrens onder. Maar dat gaf niet, want de hele reden dat we daar zaten: gedeeld leed is half leed.
Dus Suus, geloof ze niet, die negatieve geluiden die er gaan over het krijspaleis. Wanneer je gebroken nacht om half zes overgaat in een gebroken dag vol gezaag en getimmer en bouwstof en Tukker FM op standje ach-werkende-trilharen-in-je-oren-zijn-voor-losers, besef je pas wat een heerlijke plek het is, die indoor speeltuin.
En hoe lekker rustig het er eigenlijk is.
Liefs, Lis
Ik heb nog nooit een vijf jaar durende verbouwing meegemaakt én ook geen negen maanden durende verbouwing terwijl ik al twee kinderen had, maar het klinkt als de hel. Al klonk het krijspaleis tot nu toe óók als de hel, dus wat dat betreft is het bijna kiezen tussen twee kwaden. Het is bijna zo’n dilemma op dinsdag: een ochtend lang het geluid van gillende peuters in je oor, of het hele repertoire van twaalf volkszangers gedwangvoederd krijgen, ondersteund door gebonk, gezaag en getimmer. Als ik ooit in zo’n situatie zit, weet ik nu waar ik voor kies.
Wat ik ook weet, en op dat gebied ben ik het helemaal met je eens, is dat gedeelde smart inderdaad halve smart is. Eén bak bagger verspreiden over twee is nog steeds twee bakken met bagger, maar ze zijn in elk geval iets beter te tillen.
Daarom heb ik meteen even gegoogeld of er een indoor speeltuin ergens op de route tussen jouw en mijn huis ligt, en wat denk je? Precies drie kwartier voor ons beiden. Dat moet te doen zijn, toch? Jullie verbouwing mag dan inmiddels goddank voorbij zijn, maar handen-in-het-haar-momenten zullen er nog genoeg komen – bij ons allebei, gok ik zo. App of bel je me als het ooit zover is? Ik heb altijd lege bakken over, en anders gooi ik er eerst eentje leeg. Mogelijk over mijn eigen voeten van de vermoeidheid door het hebben van een pasgeborene, maar hé. Dan heb jij vast wel weer een paar schoenen dat ik kan lenen.
Liefs,
Suus
Lees meer brievencolumns van Lis en Suus:
Lis over zwangerschapscravings: ‘Ik ben vegetariër en had bizar veel zin in biefstuk’
Suus: ‘Mijn eerste trimester was een eindeloze beroerdheidsmarathon’
Lis: ‘Kort na mijn tweede bevalling stond ik op een springkussen’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Dat het ouderschap uitdagend is, hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Sacha (33) vraagt zich af hoe ze om moet […]
Joshua Nolet, de zanger van Chef’Special, is vorige maand opnieuw vader geworden van dochter Jones. Maar bij een pasgeboren baby horen niet alleen roze wolken, maar ook – jawel – slapeloze nachten. En dat ervaart Joshua nu volop.
Het leuke aan de feestdagen is dat de hele familie bij elkaar komt. Het lastige aan de feestdagen is óók dat de hele familie bij elkaar komt. Geen zin in ruzie of gedoe wegens botsende karaktertjes? Neem dan deze handleiding ter harte.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.