Hoe goedbedoeld ook, Malu kan er niet tegen als wildvreemden aan haar zoon zitten. ‘Ik knijp een voorbijganger toch ook niet zomaar in z’n wang?’
Het is een zonnige zaterdagmiddag. We lopen met z’n drieën door de stad en omdat Mack het zat is om in de wagen te zitten, tilt vriend ‘m op – iets wat we wel vaker doen als-ie begint te jengelen, want van een nieuwe angle bloeit hij helemaal op.
Dat blijkt ook wel als hij vervolgens niet kan stoppen met lachen naar mensen die voorbijlopen. Een wat oudere vrouw die naast de frietkraam geduldig wacht op haar bestelling, merkt onze vrolijke baby op en loopt op ‘m af. Eerst met wat ge-koetjie-koetjie, maar vervolgens ook met een uitgestrekte arm die vluchtig richting de wang van ons kind gaat. Ze knijpt erin. Dan pakt ze z’n handje en maakt er met haar mond scheetgeluiden tegenaan.
Ik zie aan m’n vriend dat-ie ’t liever niet heeft. Ook ik sta perplex, maar het gaat allemaal zo snel dat we pas de kans hebben om elkaar aan te kijken als de vrouw wegloopt.
Lees ook
Moeder Breanne: ‘Mijn dochter hoeft niet met vreemden te praten’ >
Niet eerder hebben we iets soortgelijks meegemaakt (het is immers ons eerste kind) en nu pas beseffen we dat we nooit hebben besproken hoe we met zo’n situatie omgaan. Trek je je kind weg? Vraag je vriendelijk of ze dat alsjeblieft wil laten? Laat je het maar gebeuren om scheve gezichten te voorkomen? En moeten we er überhaupt wel zo’n ‘ding’ van maken? We vinden het lastig. Helemaal omdat mensen die aan je kind zitten, het ongetwijfeld goed bedoelen. En daarbij: ik snap het ook. Als ik een baby zie met guitige appelwangen, wil ik óók niets liever dan erin bijten.
Toch hebben we besloten dat, als het voor ons niet goed voelt, we er de volgende keer iets van zeggen. Familie of vrienden die zoiets doen? Prima. Maar iemand die we niet kennen… Liever niet. Als diegene ons vervolgens raar aankijkt, dan vraag ik of zij het wél leuk zou vinden als een wildvreemde in haar wang zou knijpen. Ik weet het antwoord al.
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels acht maanden oud.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Amber en Gijs hebben financieel niets te klagen, maar ze zijn het erover eens dat het compleet uit de hand is gelopen met Ambers uitgavenpatroon in de decembermaand: ‘Decemberuitgaven lopen uit de hand’.
Stap je vol optimisme het consultatiebureau binnen, blijkt je kind te mager, te wild of valt er wel iets anders aan te merken waardoor je met een ingestort moeder-ego het pand weer verlaat. Drie moeders delen hun ervaring.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Melissa (32) is getrouwd met Bilal (33), moeder van drie jonge kinderen (8, 5 en 1), aangesloten bij de Familyblend influencer agency (@melisspieters) en bekeerd moslim. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?