Hoe goedbedoeld ook, Malu kan er niet tegen als wildvreemden aan haar zoon zitten. ‘Ik knijp een voorbijganger toch ook niet zomaar in z’n wang?’
Lees verder onder de advertentie
Het is een zonnige zaterdagmiddag. We lopen met z’n drieën door de stad en omdat Mack het zat is om in de wagen te zitten, tilt vriend ‘m op – iets wat we wel vaker doen als-ie begint te jengelen, want van een nieuwe angle bloeit hij helemaal op.
‘Ze pakt zijn handje’
Dat blijkt ook wel als hij vervolgens niet kan stoppen met lachen naar mensen die voorbijlopen. Een wat oudere vrouw die naast de frietkraam geduldig wacht op haar bestelling, merkt onze vrolijke baby op en loopt op ‘m af. Eerst met wat ge-koetjie-koetjie, maar vervolgens ook met een uitgestrekte arm die vluchtig richting de wang van ons kind gaat. Ze knijpt erin. Dan pakt ze z’n handje en maakt er met haar mond scheetgeluiden tegenaan.
Lees verder onder de advertentie
Ik zie aan m’n vriend dat-ie ’t liever niet heeft. Ook ik sta perplex, maar het gaat allemaal zo snel dat we pas de kans hebben om elkaar aan te kijken als de vrouw wegloopt.
Niet eerder hebben we iets soortgelijks meegemaakt (het is immers ons eerste kind) en nu pas beseffen we dat we nooit hebben besproken hoe we met zo’n situatie omgaan. Trek je je kind weg? Vraag je vriendelijk of ze dat alsjeblieft wil laten? Laat je het maar gebeuren om scheve gezichten te voorkomen? En moeten we er überhaupt wel zo’n ‘ding’ van maken? We vinden het lastig. Helemaal omdat mensen die aan je kind zitten, het ongetwijfeld goed bedoelen. En daarbij: ik snap het ook. Als ik een baby zie met guitige appelwangen, wil ik óók niets liever dan erin bijten.
Lees verder onder de advertentie
‘Familie of vrienden: prima’
Toch hebben we besloten dat, als het voor ons niet goed voelt, we er de volgende keer iets van zeggen. Familie of vrienden die zoiets doen? Prima. Maar iemand die we niet kennen… Liever niet. Als diegene ons vervolgens raar aankijkt, dan vraag ik of zij het wél leuk zou vinden als een wildvreemde in haar wang zou knijpen. Ik weet het antwoord al.
Lees verder onder de advertentie
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels acht maanden oud.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?