Sinds het moederschap kan Malu geen verhaal meer aanhoren of lezen zonder dit op zichzelf te projecteren. En dat vindt ze af en toe best lastig.
‘Neem bijvoorbeeld een tv-programma als ‘Steenrijk, Straatarm’. In gedachte zie ik mezelf dan met kind en al bij de kassa staan, hopend dat m’n pinpas dit keer wél meewerkt.’
Hoe zou ik met zo’n situatie omgaan? Wat nu als wíj geen geld zouden hebben voor een verjaardagscadeau voor onze zoon? Als we vaak ‘nee’ moeten verkopen en nooit met het gezin op vakantie kunnen? Of als Mack op school gepest wordt omdat hij altijd dezelfde kleren draagt en wij ‘m niet eens nieuwe schoenen kunnen geven? Wat een respect voor die ouders, denk ik dan. Want wat moet dat soms lastig zijn.
Lees ook
‘Voel je als moeder niet schuldig als je niet van ieder moment geniet’ >
Maar nog pijnlijkere gedachtes schieten er door mijn hoofd als ik naar het journaal kijk. Dan stel ik me voor dat ook wij de ouders van de Spaanse peuter Julen hadden kunnen zijn. En dat ook wij na bijna twee weken meedogenloze onzekerheid te horen hadden gekregen dat onze zoon er niet meer is…
Ik weet dat mezelf angst aanpraten voor niemand goed is, maar van zware gebeurtenissen kan ik nachten wakker liggen. Ook al is het zo ‘ver van m’n bed’.
Die kwetsbaarheid overvalt me soms. Vooraf had ik namelijk nooit gedacht dat zulke gevoelens zo intens konden zijn. Niet dat je je überhaupt mentaal kan voorbereiden op ‘moeder worden’, maar (buiten de kraamtranen, dan) had niemand mij verteld dat je het leed van anderen je ineens zo persoonlijk aantrekt.
In het begin kon ik daardoor slecht omgaan met heftige verhalen, maar langzaam lukt het me om uit die angst iets positiefs te halen. Ik knuffel mijn zoon nog eens extra en sta vaker stil bij hoe fijn het is dat hij gezond is, dat hij een vader en moeder heeft en dat hij op z’n eerste verjaardag een mooi cadeau krijgt. Als ik ‘m dan tijdens het spelen zo hoor schateren, vergeet ik de slapeloze nachten van afgelopen week en kan ik alleen nog maar meelachen.
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels acht maanden oud.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Kirsten Schilder is getrouwd met zanger Nick Schilder en moeder van Nikki, Julian en Jackie. Daarnaast is ze oprichter van Making Memories.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Iedereens postpartum ervaring is anders, de ene zit op een roze wolk, de ander ligt helemaal in de kreukels. Maar wat deze pas bevallen vrouw meemaakte, slaat echt alles. En het heeft alles te maken met haar man en zijn moeder…