Acht maanden lang fungeerde de babykamer als extra berging, maar nu Malu merkt dat haar zoon van elke zucht wakker wordt, heeft ze besloten hem een eigen plekje te geven – iets wat ze best lastig vindt.
Het liefst had ik gewild dat Mack tot z’n achttiende naast ons zou liggen, maar ik betwijfel of we hem daar zo blij mee maken. Want hoewel je een paar maanden geleden nog een kanon kon afschieten naast z’n bedje, wordt-ie nu steeds sneller wakker. En met een moeder die in haar slaap de oren van je kop kletst (én – laten we dat niet vergeten – een vader die met z’n gesnurk een compleet bos kan kappen), is dat behoorlijk onhandig.
Dus toen Mack voor de zoveelste keer wakker werd van onze nachtelijke syntheses, besloten we ’m op zijn eigen kamer te leggen. ‘Toch wel lekker ook’, dachten we nog. ‘Hoeven we tenminste niet meer op onze tenen te lopen.’
Maar de waarheid is dat ik het vreselijk vond. En nu nog steeds, want ik mis zo’n klein ding gewoon naast me: midden in de nacht luisteren naar de piepgeluiden die hij tijdens een droom produceert, hem horen snurken als bewijs dat alles nog werkt en gewoon af en toe over z’n bol kunnen aaien. Hij ligt dan misschien op nog geen zes meter afstand, het voelt alsof we ‘m naar een onmogelijk te bereiken plek op de Antipodeneilanden hebben gebracht.
Ik heb zélfs overwogen een veldbed naast z’n ledikant te zetten om nog een beetje bij ‘m in de buurt te zijn – als je me een paar maanden geleden had verteld dat ik zoiets in m’n hoofd zou halen, had ik je vierkant uitgelachen.
Lees ook
Column Malu: ’22 dingen die mensen je niet vertellen over moeder worden’ >
Misschien is het gewoon wennen. Of misschien wen ik er nooit aan en moet ik gewoon om de zoveel tijd even naar z’n kamer lopen om te kijken of alles nog oké is. Feit is wel dat onze zoon veel beter slaapt, en daar gaat het om.
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels zeven maanden oud.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.