Kek Mama’s Malu zag zichzelf nooit als een draagdoekmoeder en toch hangt haar zoon al sinds z’n geboorte op haar buik. Soms uren lang. ‘Ik moet wel, want zodra ik hem overdag in z’n bedje leg, zet hij het op een gillen.’
Lees verder onder de advertentie
Een baby 24/7 bij me dragen ging in het begin nog prima: de kraamhulp deed onze wasjes wel en ik had zelf ook nog weinig om handen. Maar vanaf het moment dat zij de deur achter zich dicht trok, piepte ik anders. Want hoe lekker ik het ook vond om dagen met m’n baby te knuffelen, heel praktisch was het niet. Zeker niet toen mijn vriend weer begon met werken…
Lees verder onder de advertentie
‘Onze momenten samen’
De eerste paar dagen alleen met de baby spendeerden we op de bank. Ik keek serie na serie, we deden samen dutjes en ik zorgde ervoor dat ik niet langer dan twee minuten nam voor een toiletbezoek. Douchen? Dat deed ik pas als m’n vriend weer thuis was. Ik genoot intens van onze momenten samen. Tot ik stof van de vensterbank kon blazen en op onze rekening zag dat we wel héél vaak Thuisbezorgd bestelden. Wilden we niet bankroet zijn eind van de maand, dan moest het anders.
Lees verder onder de advertentie
Draagdoekwandelingen
Na tig verschillende pogingen om onze zoon, tevergeefs, tóch in z’n bedje te krijgen overdag, stuitte ik op fora waar moeders lyrisch met elkaar chatten over draagdoeken. Ze deelden ervaringen en organiseerden zelfs heuse draagdoekwandelingen met z’n allen… Dat zou ik écht niet gaan doen, dacht ik nog.
Dus wel. Oké, op die wandelingen na dan. Want toen ik als laatste redmiddel tóch mijn eerste draagdoek bestelde, was ik verkocht. Alsof er een wereld voor me openging, zo voelde het toen m’n kind er voor het eerst in hing: hij werd in één klap rustig en ik had m’n handen weer vrij. Niet veel later kocht ik m’n tweede doek en nu kan ik niet meer zonder.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik vind het heerlijk’
Van stofzuigen, dweilen, boodschappen doen en de hond uitlaten tot een broodje eten (en dan wel opletten dat de kruimels niet in z’n haar blijven hangen), alles lukt nu met m’n zoon op mijn buik. En ik vind het nog heerlijk ook, want niets voelt fijner dan urenlang zo’n warm lichaampje tegen je aan.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.