‘Dit gebeurde er toen onze zoon (1) waterpokken kreeg in het vliegtuig’

column-malu
Redactie Kek Mama
Redactie Kek Mama
Leestijd: 3 minuten

Kek Mama’s Malu kon niet wachten om voor de eerste keer als gezin op vliegvakantie te gaan. Tot ze één dag voor vertrek een waterpok bij haar zoon spotte. 

Lees verder onder de advertentie

‘Het zal toch niet?’, grapte ik nog toen vriend en ik onder de douche een rood plekje op de rug van onze zoon zagen. Mack had net na zijn eerste verjaardag al waterpokken gehad en daarbij zagen we wel vaker een vlekje of bultje op z’n huid. Kortom: niets om je zorgen over te maken…

Lees verder onder de advertentie

 

‘Zal je net zien…’

De volgende ochtend checkte ik nog een keer en op het moment dat ik drie nieuwe plekjes zag, wilde ik toch even langs de huisarts. Ik bedoel: zal je net zien. Komen we aan op Ibiza, zit Mack van top tot teen onder de blaasjes en mogen we niet terugvliegen. Dat is wel het laatste wat je wilt…

Lees verder onder de advertentie

 

Gelukkig stelde de huisarts ons gerust. Het zouden waterpokken kunnen zijn (hij kon het niet met zekerheid zeggen – ze waren nog ‘vers’), maar omdat Mack ze al een keer had gehad, was de kans klein dat ze nogmaals zouden doorzetten. ‘Ik zou hier de vakantie echt niet voor annuleren’, adviseerde hij. ‘Lekker veel in de zon zitten, goed insmeren en dan zijn ze zo weg.’

 

Lees ook
Mag je naar de crèche of naar school met waterpokken? >

Lees verder onder de advertentie

 

‘Dus toch’

Vol euforie stapten we het vliegtuig in. Tot er nog geen minuut nadat het ‘riemen vast’-teken werd aangezet, steeds meer rode plekjes in Macks gezicht opkwamen. Zo heftig dat we zijn haren ervoor moesten hangen.

Lees verder onder de advertentie

‘Dus toch’, dacht ik.

 

‘Egoïstisch’

Man, wat voelde ik me schuldig. Tegenover Mack, dat we egoïstisch hadden besloten toch gewoon op vakantie te gaan. En tegenover al die mensen in het vliegtuig, die straks door óns kind ineens waterpokken zouden kunnen krijgen. Bij elke stewardess die langsliep, hielden we onopvallend onze handen ervoor en na de landing wisten we niet hoe snel we dat toestel uit moesten stappen – kinderen met waterpokken mogen immers niet vliegen.

Lees verder onder de advertentie

 

‘Afzien’

De eerste dagen waren afzien. Mack was uit z’n doen, we deden geen oog dicht, konden niet in de zon zitten (door de warmte werd de jeuk alleen maar heviger) en ook zwemmen in een zwembad was met die open wondjes geen optie. Een ritje van nog geen kwartier naar Ibiza Stad ’s avonds? Zelfs dat was te veel voor ons arme kind.

 

‘Veel ijsjes’

De dagen daarna maakten we er het beste van. We genoten van de tijd met elkaar, zaten in de schaduw langs het zwembad en aten veel ijsjes voor de plekjes in Macks mond. En na zes havermoutbadjes (waar die havermout bij het hotelontbijt niet goed voor is) en twee keer zwemmen in de zee, leken de waterpokken eindelijk uit te drogen…

 

‘Een flinke smak geld’

Een dag voor vertrek lieten we een Spaanse dokter komen voor een fit-to-fly-verklaring. Hij haalde Mack nog net niet binnenstebuiten, maar nadat we een flinke smak geld hadden neergelegd kregen we ‘m: opgelucht konden we terug naar huis vliegen. Al waren een paar dagen extra (verplicht) vakantie achteraf ook wel lekker geweest ;).

 

Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels zestien maanden oud.

 

 

Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg elke week het laatste nieuws, persoonlijke verhalen, fijne (uit)tips en grappige fotoseries in je mailbox >

Meest bekeken