Malu’s zoon is inmiddels anderhalf jaar oud en vertikt het om te lopen. Zelf maakt ze zich daar niet zo druk om, maar haar omgeving vindt er daarentegen wel wat van.
‘Ik wil toch even iets met je bespreken’, zegt de crècheleidster terwijl ik Mack in z’n jasje wurm. ‘Mack loopt nog steeds niet en als we hem vergelijken met leeftijdsgenoten, vinden we ‘m slap in zijn beentjes. Oefenen jullie thuis veel? En heb je het hier al met het consultatiebureau over gehad?’
Dat heb ik niet en direct krijg ik het gevoel dat ik haar verantwoording schuldig ben. ‘Kinderen die te vroeg geboren zijn, zijn altijd wat langzamer toch? En het blijft een jongetje hè, die zijn nooit zo vlot…’
Lees ook
Zóveel ouders ervaren vergelijkingsstrijd met andere moeders over ontwikkeling kind >
Al bedoelt ze het goed, de hele weg naar huis pieker ik: de crècheleidster is immers niet de eerste die het onderwerp ‘lopen’ aanhaalt. Toch kan ik mezelf na een frisse blik van De Vriend wel voor mijn kop slaan. Want waarom probeerde ik de ontwikkeling van mijn zoon te rechtvaardigen? Natuurlijk krab ik mezelf weleens achter m’n oren als ik hoor dat een kind van een vriendin al vóór z’n eerste verjaardag liep – de eerste maanden kreeg ik nog net geen hartverzakking als Mack zich niet volgens ‘het boekje’ ontwikkelde -, maar als ik één ding heb geleerd in die luttele maanden als moeder, is het dat geen kind hetzelfde is.
Mack is van het soort ‘liever lui dan moe’. Daarbij is hij als de dood om te vallen, extreem voorzichtig en beslist geen waaghals. Hierdoor doet hij alles op zijn tempo. En dat is prima. Overigens wil dat niet zeggen dat we ons kind nooit stimuleren om te lopen (hij loopt langs kasten en tafels, het huis wordt geregeld omgebouwd tot miniparcours en het loopwagentje duwen we vaak genoeg onder zijn neus), maar zodra we merken dat hij er geen zin meer in heeft, stoppen we. Want echt, hij gaat heus wel een keer los lopen. Zodra hij er zelf aan toe is.
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels anderhalf jaar oud.
Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg elke week het laatste nieuws, persoonlijke verhalen, fijne (uit)tips en grappige fotoseries in je mailbox >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.