Malu Pesulima woont samen met Romano en is moeder van Mack en Mosi.
“Verspreiden of in één keer?” Zo nonchalant als je de bakker om een halfje wit vraagt, keek Romano over zijn laptop mijn richting uit. Ik begreep ’m niet. “Of ik die vijf weken aanvullend geboorteverlof moet verspreiden of in één keer moet opnemen, bedoel ik.” Aha. Die had ik niet zien aankomen. Natuurlijk was ik er allang van op de hoogte dat vaders sinds kort recht hebben op aanvullend verlof bij geboorte, maar ik vond het allesbehalve vanzelfsprekend dat Romano daar gebruik van zou maken.
Niet dat het me niet fijn leek om samen rustig te wennen aan ons nieuwbakken gezin van vier – laten we eerlijk zijn. Maar ik was gewoon belachelijk streng voor mezelf en vond dat ik de boel een week na de bevalling wel weer huppelend en fluitend alleen moest kunnen runnen. Vroeger was dit bovendien niet meer dan normaal.
“Ik vond dat ik de boel een week na de bevalling wel weer huppelend en fluitend alleen moest kunnen runnen”
Mijn vader nota bene zat een dag na mijn geboorte alweer achter z’n toetsenbord. “Zo ging dat nu eenmaal”, was mijn moeders reactie. “Ik had toch de hele week kraamhulp over de vloer voor extra handjes?”
Lees ook – ‘In de kraamtijd had ook voor míj gezorgd moeten worden’ >
Krankzinnig, vind ik nu. Maar toch leek de geschiedenis zich weer even te herhalen, want ik, die tout le monde verkondig dat ik doodmoe word van gendernormen en -stereotypen (vrouw moet zorgen, man moet werken), vond het ineens lastig om die achterhaalde standaarden te doorbreken.
“Ik vond het ineens lastig om die achterhaalde standaarden te doorbreken”
Sterker nog: het was mijn bloedeigen vent die moest opperen om thuis te blijven. Heus niet alleen voor zíjn rust, ook om de zorgtaken deels op zich te nemen. “Je weet toch niet hoe snel je herstelt na de bevalling? Of stel we krijgen een huilbaby, weet jij veel, dan sta je na de zoveelste gebroken nacht niet te springen om Mack naar school te brengen.” Gelijk had-ie. En dus plakte hij vijf aanvullende weken achter z’n week geboorteverlof. Niks verspreiden, gewoon alles in één keer zodat hij volle bak kon genieten van zijn gezin en mij kon ondersteunen. Dat hij die periode dertig procent minder betaald kreeg, zou hem worst wezen.
Inmiddels zijn de zes weken verstreken en ben ik naast een waardevolle kraamtijd een nog waardevollere les rijker: kap met die klassieke rolpatronen als dat lekkerder werkt. Moeders hoeven heus niet alles alleen te doen. Dit artikel staat in de Kek Mama Liefdesspecial van 2022. Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.