Maandenlang kon Kek Mama’s Malu zich voorbereiden op haar allereerste vakantie met haar eenjarige zoon. Maar nu het bijna zover is, begint ze ‘m toch te knijpen.
‘Joh, doen we effe’, dacht ik toen vriend en ik het een paar weken geleden hadden over het boeken van een zomervakantie. Ik bedoel, hoe moeilijk kon het zijn? Met een kind erbij heb je misschien een koffer extra om mee te zeulen en kun je dat rustige afzakkertje ’s avonds vergeten, maar met genoeg vertier in het vliegtuig en een kinderbadje bij de accommodatie is je dreumes dagenlang zoet. En kunnen wij ook lekker ontspannen.
Natuurlijk moet je er niet al te zwaar aan tillen, maar zo simpel als ik erover dacht, lag het duidelijk niet.
Lees ook
Vliegen met een baby: dit moet je weten >
Want waarom zie je nét als je op het punt staat te boeken in minuscule letters ‘adults only’ op de hotelpagina staan? Wordt nergens duidelijk aangegeven of er kinderstoelen in het restaurant beschikbaar zijn? Kun je bij een pakketreis niet zélf kiezen wat je vluchttijden zijn? En weet je niet of je transfer naar het hotel wel een kinderzitje heeft? Mag onze inklapbare buggy trouwens mee het vliegtuig in? Macks drinken? Melkpoeder? Wat nu als hij het in het vliegtuig op een krijsen zet? En hoe zit het met de koffers die we extra bijboeken: hoeveel kilo nemen we mee? En welke spullen mogen we absoluut niet vergeten? Zóveel vragen. En dan is de reis nog niet eens begonnen…
Begrijp me niet verkeerd, ik kan niet wachten om met mijn gezin richting de zon te vliegen. Heerlijk genieten van het weer, niets doen en elkaar. Maar man, wat komen er veel extra’s bij kijken…
Gelukkig is vriend de relaxtheid zelve en weet hij als geen ander te relativeren wanneer ik voor de zoveelste keer in paniek schiet. Want néé, we gaan niet naar een of ander onbewoond eiland met nul komma nul voorzieningen: we gaan naar Ibiza, op slechts drie uur vliegen van Nederland. En daar verkopen ze óók gewoon luiers. En fruithapjes. En pleisters. En alles wat je hier ook hebt – zou je die extra koffer bijna niet nodig hebben…
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.