Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Mariëtte Middelbeek is chef redactie van Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper (5) en dochter Nora (3).
We waren op vakantie, wat ik beschouw als een opvoedluwe zone. Grote battles moeten absoluut gepickt (zoals met je fietsje keihard komen aanscheuren bij de tent en op het pad slechts ternauwernood een wiebelende, nietsvermoedende dreumes ontwijken), maar kleinere opvoedperikelen kunnen ruimschoots worden genegeerd (Nog een ijsje? Prima joh, mama is de tel allang kwijt. Ook wat betreft mojito’s trouwens).
Maar dat de opvoeding bij ons op een lager pitje stond, betekent natuurlijk niet dat ik niet even heb meegeluisterd met hoe anderen dat nu aanpakken, want daarin ben ik altijd mateloos geïnteresseerd. Ik vind opvoeden namelijk best een ingewikkelde klus en vind het daarom altijd prettig om te leren hoe de rest van opvoedend Nederland – onze camping kende een relatief hoog aantal landgenoten – te werk gaat.
Ik kan alvast de spoiler weggeven dat ik er bijzonder vrolijk van werd, van dat opvoedafluisteren. We verbleven in een tent (zo eentje met airconditioning en een vaatwasser, dat wel, want voor diehard kamperen ben ik niet in de wieg gelegd) en dankzij het tentdoek en medekampeerders die niet hun best deden te fluisteren, kon ik opgewekt meegenieten. En bleek dat wat ik soms beschouw als mijn eigen opvoedfalen, gewoon wijdverbreide, vaak toegepaste opvoedmethodes zijn. Quel geruststelling!
Lees ook
20 Opvoedblunders die we (bijna) allemaal een keer begaan >
Zo ben ik min of meer onbewust beland in de welbekende ‘dreigementenopvoeding’. Als je nu niet dít…, nou, dan is er een heleboel ‘dan’ wat ik zo uit mijn mouw schud (geen toetje, geen iPad, meteen naar bed, niet naar dat beloofde uitje). Ook al is dit de makkelijkste manier om mijn kinderen in het gareel te krijgen, het voelt soms een beetje gemakzuchtig om dan maar te dreigen iets af te pakken waarop ze zich hebben verheugd. Is dat niet zielig, vraag ik me na zo’n makkelijk geroepen dreigement dan weer schuldbewust af. Hoe doen anderen dit?
Nou, anderen doen dit net zo. Het was net opvoedbingo, ik kon lekker turven: ‘…dan gaan we niet naar het Piratenbad!’ kwam met stip op 1, maar ook ijsjes, strandbezoekjes, speelgoed en zelfs hele kledingcollecties werden afgepakt, of in elk geval werd daarmee gedreigd. Verder bleek dat het woord ‘zometeen’ (ook een van mijn favorieten) het meest uitgesproken woord der ouders was en stelde ik vast dat de betreffende kinderen ongeveer 20 procent van de tijd luisterden, wat wel overeenkomt met mijn gemiddelde.
Het was – kortom – een zeer verhelderende vakantie en ik vroeg me maar weer eens af waarom ik me altijd zo druk maak over de vraag of ik het wel goed doe qua opvoeding. Dus nam ik nog maar een mojito en bingode lekker verder.
Deze column staat in Kek Mama 10-2019.
Meer Kek Mama? Neem een abonnement.