Mariëtte Middelbeek is chef redactie van Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper (4) en dochter Nora (3).
Winter en ik, het is geen match. Ik ben er gewoon niet voor gemaakt. Natte kleddersneeuw in je gezicht en alles is grijs. Ik bibber van grofweg oktober tot maart en klaag steen en been.
Afgelopen winter besloot ik echter dat het uit moest zijn met dat gezeur. In plaats daarvan wilde ik me storten op iets troostends en om redenen die mijzelf nog niet helemaal duidelijk zijn, moest dat iets in de keuken worden.
Dat is op zichzelf bijzonder te noemen, want ik ben geen keukenprinses en omdat ik getrouwd ben met iemand die toevallig wel lekker kan koken, waag ik me meestal niet bij het aanrecht. Waar ik prikkend met een vork concludeer ‘nahhhh, prima hoor, denk ik, ongeveer’, staat Erik met chirurgische precisie het vlees te bestuderen op exact de juiste gaarheid. Dat ik nog nooit uit eigen beweging een kernthermometer bij mijn keukenactiviteiten heb betrokken, blijft een gegeven waar hij niet over uit kan. Het moge duidelijk zijn wie er bij ons meestal kookt.
Maar het leek me zo zen, comfortfood bereiden en dat met gesloten gordijnen en kaarsen aan opeten. Inclusief goede gesprekken aan tafel. Ik was even vergeten dat mijn kinderen niet houden van goede gesprekken en wel van met de achterkant van hun lepel in hun mond proberen elkaar te voeren, maar goed, het idee was leuk. Ik legde me toe op het maken van soep, omdat het echt heel moeilijk is om soep te laten mislukken. Iets waar ik overigens wel in slaagde, want minestronesoep-van-restjes heeft z’n beperkingen. Mijn moeder noemde zoiets vroeger ‘aangeveegde groentewinkel’. Geen succes. Maar het moet gezegd: verder draaide ik het ene huzarenstukje na het andere in elkaar, en mijn kinderen maar slurpen.
Lees ook
Fotoserie: geen held in de keuken? Je bent niet de enige >
Maar het soepseizoen zit erop, dus ik moet iets nieuws. Overmoedig geworden door mijn succes, besloot ik me toe te leggen op het bereiden van vis-uit-de-oven-achtige maaltijden. Ik vind dat altijd zo lekker gezond klinken, en zomers, en bovendien te doen, want: vis, groenten, oven, klaar. Een recept heb ik niet nodig, want op gevoel kom je in de keuken verder. Deze laatste wijsheid heb ik van Erik, voor wie dat ook daadwerkelijk geldt.
Helaas blijk ik dat gevoel een beetje te missen. Vorige week zette ik iets op tafel dat ik zo lekker uit de losse pols had gemaakt. “Ik
weet het niet”, probeerde Erik het nog aardig te brengen. “Het smaakt niet echt naar zalm.” En toen gooiden we het geheel maar weg en ontdooiden een restje van mijn wintersoep. Maar niet getreurd, de lente duurt nog lang. Voordat ik een nieuwe winterhobby neem, gaat die vis me lukken.
Deze column staat in het Kek Mama 03-2019.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Is jouw kind ook zo’n grapjas en ben je al de hele dag op je hoede? We delen de leukste 1 april grappen van onze Facebookvolgers.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.