Mariëtte Middelbeek is chef redactie van Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper (4) en dochter Nora (3).
“Wanneer vind jij jezelf echt een goede moeder?” vroeg een vriendin. Ik had het antwoord meteen paraat: als ik tijd heb (lees: neem) om uitgebreid met mijn kinderen te spelen. Waarna ik dacht: waarom doe ik dat dan zo weinig?
Aan de vraag ligt het niet. “Mam, ik ben de hijskraanbestuurmeneer en dan ben jij de stenenaanpakker”, deelde Casper vanochtend nog mee, iets smekends in zijn stem. Helaas stond de stenenaanpakker op het punt het pand te verlaten om te gaan werken, dus dat ging even niet. Gisteren lepelde ik zonder goed op te letten Nora’s Play Doh-bitterballen weg, terwijl ik met anderhalf oog iets op mijn laptop aan doen was. “Hmm, lekkere bitterballen”, zei ik plichtsmatig. Zij boos, want “nee mama, dat is een gomkommer!” Sorry schat, mama had 74 ongelezen e-mails.
Een gebrek aan speelgoed kennen mijn kinderen trouwens ook niet. We hebben zestien van die Ikea-bakken vol, maar het leukste entertainment ben ikzelf. Een andere vriendin kent het fenomeen: “We hebben alle spullen van de wereld, maar voor je het weet zit je toch weer de hele middag Prins Hans te spelen.”
Ik vind spelen met mijn kinderen echt heel leuk. Voor drie minuten. Daarna vind ik het nog leuk, maar komen er allerlei gedachten in mijn hoofd op. Dingen die ik nog moet doen, de wasmachine die klaar moet zijn, maar o nee wacht dan moet er eerst nog een vracht uit de droger, misschien kan ik vast wat voorbereiden voor het eten, hoeveel niet-beantwoorde app-berichten heb ik eigenlijk, als ik nu héél even mijn mail… en moeten we echt, écht verven?
Lees ook
Column Mariëtte: ‘Ik kan nog wat leren van de ‘ont-niet’-dagen op school’ >
Ik vraag het aan mijn moeder, die het fenomeen spelen met je kind niet echt kent. “Jullie speelden zelf, ik zat te werken”, zegt ze. Ik kan me ook niet herinneren dat mijn vader op z’n buik over de parketvloer schoof om een haai na te doen of dat mijn moeder zich als patiënt liet molesteren bij het doktertje spelen (mijn kinderen hebben een grote en pijnlijke voorkeur voor dat plastic hamertje in de dokterset). En ondanks dat alles zijn mijn zus en ik groot geworden.
Maar toch vind ik mezelf een betere moeder als ik het wel doe, spelen. Omdat samen spelen zo’n beetje alles samenvat waarin ik vind dat ik als moeder regelmatig tekortschiet: tijd, aandacht, luisteren, geen schermen, herinneringen maken. Dus moet ik het anders doen. Ben ik stenenaanpakker en eet ik gomkommers, en jammer dan, die ongelezen mails. En speel ik desnoods Prins Hans, voordat mijn kinderen groot genoeg zijn om zelf door tweehonderd ongelezen berichten te worden afgeleid.
Deze column staat in het Kek Mama 02-2019.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Is jouw kind ook zo’n grapjas en ben je al de hele dag op je hoede? We delen de leukste 1 april grappen van onze Facebookvolgers.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.