‘Die gebroken nachten, hoe hield ik dat vol?’

Mariette Middelbeek

7 juni, 2022 - 06:48

Leestijd: 3 minuten

Het was midden in de nacht en ik liep tollend van de slaap door ons huis met een piepend wezen in mijn armen en de vraagtekens in mijn ogen. Wat wil je dan? Waarom slaap je niet? Heb je honger? Pijn? Iets anders waaraan ik totaal nog niet heb gedacht?

Kraamtijd

Nee, we hebben geen derde kind. Althans, geen baby. Maar het voelt wel alsof we weer volop in de kraamtijd zitten sinds we een week geleden onze harige, viervoetige baby Teddy hebben opgehaald. Negen weken is ie, een Jack Russell terriër en net zo eigenwijs als dat hij schattig is. En meteen besefte ik dat ik uit de kraamtijd van de kinderen een soort geromantiseerd beeld heb overgehouden van schattige baby’s die zo lief in je nek liggen te snuffen en naar Zwitsal ruiken, maar inmiddels weet ik weer hoe het echt was. Die náchten. Hoe hield ik dat vol? Het voortdurende plannen: als ik nu ga douchen gaat ie piepen dus ik kan beter wachten, maar hoelang? Of: ik moet eigenlijk plassen maar als ik opsta wordt hij wakker. Het eeuwige dilemma: de slaapjes gebruiken voor werk, huishouden of bijtanken? De gedachte: en waarom wilde ik dit ook alweer? En ook: de volksverhuizing bij een familiebezoekje. Toen: luiertas, kinderwagen, wipstoel en o ja, de speen vergeten. Nu: bench, riem, brokken, speelgoed en o ja, botje vergeten. En dan heb ik het nog niet gehad over opvoeden, want een pup is een baby en peuter in één, die de halve nacht wakker is maar net zo goed de droogbloemen opeet.

Lees ook – Deze moeder twijfelt over een huisdier: ‘Ze kwijlen en verharen, maar zijn wel goed voor de opvoeding’ >

Babygeluk

Maar. De vergelijking gaat op meer punten op. Zoals: het geluk van zo’n klein wezentje in huis, de verliefde blikken waarmee Erik en ik ’s avonds naar hem kijken als hij op schoot ligt (‘Wat is hij lief hè, als hij slaapt’, verzuchtten we al, net als een week na Caspers geboorte), de honderden foto’s op mijn telefoon. En, anders dan toen, de twee kinderen met wie we ons babygeluk kunnen delen. Nu alleen nog even van die nachten af zien te komen. In mijn geromantiseerde kraamtijdbeeld duurde dat vier weken. In werkelijkheid twee jaar. Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022.   Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.