Mariëtte Middelbeek is journalist en auteur, en columnist voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper en dochter Nora.
Het was midden in de nacht en ik liep tollend van de slaap door ons huis met een piepend wezen in mijn armen en de vraagtekens in mijn ogen. Wat wil je dan? Waarom slaap je niet? Heb je honger? Pijn? Iets anders waaraan ik totaal nog niet heb gedacht?
Nee, we hebben geen derde kind. Althans, geen baby. Maar het voelt wel alsof we weer volop in de kraamtijd zitten sinds we een week geleden onze harige, viervoetige baby Teddy hebben opgehaald. Negen weken is ie, een Jack Russell terriër en net zo eigenwijs als dat hij schattig is. En meteen besefte ik dat ik uit de kraamtijd van de kinderen een soort geromantiseerd beeld heb overgehouden van schattige baby’s die zo lief in je nek liggen te snuffen en naar Zwitsal ruiken, maar inmiddels weet ik weer hoe het echt was. Die náchten. Hoe hield ik dat vol? Het voortdurende plannen: als ik nu ga douchen gaat ie piepen dus ik kan beter wachten, maar hoelang? Of: ik moet eigenlijk plassen maar als ik opsta wordt hij wakker. Het eeuwige dilemma: de slaapjes gebruiken voor werk, huishouden of bijtanken? De gedachte: en waarom wilde ik dit ook alweer? En ook: de volksverhuizing bij een familiebezoekje. Toen: luiertas, kinderwagen, wipstoel en o ja, de speen vergeten. Nu: bench, riem, brokken, speelgoed en o ja, botje vergeten. En dan heb ik het nog niet gehad over opvoeden, want een pup is een baby en peuter in één, die de halve nacht wakker is maar net zo goed de droogbloemen opeet.
Maar. De vergelijking gaat op meer punten op. Zoals: het geluk van zo’n klein wezentje in huis, de verliefde blikken waarmee Erik en ik ’s avonds naar hem kijken als hij op schoot ligt (‘Wat is hij lief hè, als hij slaapt’, verzuchtten we al, net als een week na Caspers geboorte), de honderden foto’s op mijn telefoon. En, anders dan toen, de twee kinderen met wie we ons babygeluk kunnen delen. Nu alleen nog even van die nachten af zien te komen. In mijn geromantiseerde kraamtijdbeeld duurde dat vier weken. In werkelijkheid twee jaar. Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022. Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]