Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Lees verder onder de advertentie
Hier in huis heerst een nogal hardnekkige variant van een virus. Niet dat ene virus waardoor de wereld een tikje op z’n kop staat, zo erg is het niet, maar wel een virus dat me de laatste tijd steeds meer fascineert. Het heet mamaritus en het belangrijkste symptoom is ongeveer dit: “Mama. Mamaaa. Mamaaaa! Maaamaaa! MAAAMAAAAAAA!”
Lees verder onder de advertentie
Mamaritus
Als naamgever van dit virus ben ik inmiddels erg bedreven in het op waarde schatten van de ernst van de symptomen. Er zijn ‘mama’s’ die meteen dienen te worden beantwoord, omdat er bloed, spuug of merkstift bij betrokken is. Los van deze urgente mama’s bestaat er echter en lange lijst met verzoeken en gezeurtjes waarvan ik vind dat de kinderen zelf een rol kunnen spelen in de oplossing ervan. Of anders wellicht eens de paparitus kunnen proberen.
Lees verder onder de advertentie
Maar, zo raar, die laatste variant bestaat niet bij ons in huis. Erik vindt dat ik dat aan mezelf te wijten heb, omdat ik overal op reageer. Dat is niet zo, ik reageer niet ‘overal’ op. Hoogstens 95 procent van de tijd. Ik ben op een missie om dat terug te brengen naar een acceptabele 75 procent, maar dat lukt van geen kant. In de ogen van de kinderen is er namelijk altijd een ramp van wereldformaat gaande, als zij bijvoorbeeld worden overvallen door een enorme honger of dorst – of behoefte om ergens mee te spelen maar absoluut geen zin hebben om dat zelf te pakken.
Af en toe ga ik op de vlucht in ons huis. Dan sluit ik mezelf op in de slaapkamer of desnoods het washok (ik zit deze column dan ook daar te schrijven), alwaar ik wat ga zitten mijmeren over hoe graag ik deze kinderen wilde en hoe horendol ik soms word van het ge-mama. Want dat is natuurlijk wel een interessante paradox. Zevenhonderd filmpjes op mijn telefoon van m’n baby’s die voor het eerst mama zeggen en nu op de vlucht voor de miljoenste keer dat ze dat doen. Zeker iets om eens lang en diep over na te denken. Wat niet lukt, omdat door drie dichte deuren alweer een alarmerend ‘mama’ klinkt en ik niet meer weet of ik de merkstiften voor het grijpen heb laten liggen.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.