Mariëtte Middelbeek is chef redactie van Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper (4) en dochter Nora (3).
Lees verder onder de advertentie
Als de Middelbeekjes vroeger op vakantie gingen, betekende dat twee weken van totale afzondering. Dat bestond destijds nog. ’s Ochtends aan de ontbijtcampingtafel luisteren naar de oproepen op Radio Nederland Wereldomroep (“Familie Middelbeek, reizend met een grijze Citroën BX, in de buurt van Bordeaux” – nu al bijna niet meer voor te stellen), eens per week vanuit de telefooncel bellen naar oma en de wegenkaart die in de auto standaard op mijn moeders schoot lag (en toch reden we altijd wel een keer of dertig verkeerd). En urenlang op de achterbank met een walkman op met vooraf geprepareerde cassettebandjes.
Lees verder onder de advertentie
Leve de vooruitgang
We spraken die twee weken amper iemand. We waren de saaisten van de camping; mijn zus en ik speelden of met elkaar of we waren aan het lezen. Hoe anders zijn onze eigen vakanties nu. Op het gebied van landkaarten zeg ik: leve de vooruitgang. Google Maps aan en geen zorgen over de route, ellenlange onverwachte fles en echtelijk gebrom in verband met gemiste afslagen. Gestreamde video’s op de achterbank, ook zo’n nieuwerwets iets wat ik van harte toejuich.
Lees verder onder de advertentie
Maar soms heb ik moeite het vakantiegevoel te pakken te krijgen omdat alles gewoon doorgaat. Dat doe ik ook zelf. Ik laat mijn mail aanstaan omdat ik dan relaxter ben dan wanneer ik hem uitzet. Ik werk altijd op vakantie. Misschien dat dat het vakantiegevoel ook niet ten goede komt, maar boeken laten zich nu eenmaal veel makkelijker schrijven in de zon, met een prettig bergen-uitzicht en een mojito om vier uur ’s middags. En geen moetjes als strijkgoed, de administratie of iets anders wat zeeën van tijd kost en niets dan frustratie oplevert. Ook een vorm van afzondering.
Hoe nostalgisch ik ook kan doen over die vroegere vakanties, ik zou na een dag al overspannen zijn. Mijn kinderen zijn niet de rustige spelers die mijn zus en ik vroeger waren, die willen actie en entertainment. Mede daarom gaan wij met vrienden of familie op vakantie. Dan zijn we allemaal verzekerd van leuke speelvriendjes en het is nog gezellig ook. En dan naar zo’n camping waar de Middelbeekjes vroeger met een grote boog omheen reden. Zo eentje met duizend plekken en een heuse mascotte. Maar ja, alles voor de kinderen, dus doen we elke avond bij de minidisco braaf mee met diezelfde mascotte. Hoe leuk de kinderen het ook vinden, dit is dan wel weer iets waarvoor ik me op vakantie graag zou willen afzonderen. En als dat niet lukt, zijn er gelukkig mojito’s.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.