Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Ik denk nog regelmatig aan haar. Die lieve medemoeder in de supermarkt, of beter gezegd: voor de deur van de supermarkt. Die me redde toen ik met baby Nora in de draagzak en dreumes Casper aan de hand – plus wat boodschappen – op huis aan wilde gaan, en Casper dat moment aangreep om gewoon maar helemaal niets meer te willen en op de grond te gaan liggen krijsen.
De aanleiding van zijn leed was het gegeven dat ik net had meegedeeld dat het kinderwinkelwagentje waarmee hij in de supermarkt diverse blauwe schenen had veroorzaakt, niet mee naar huis mocht. Waarom ik lopend was gegaan zonder kinderwagen, was me op dat moment ook een raadsel. En zo kwam het dus dat ik niets kon, want met een baby in de draagzak pak je zo’n spartelende, krijsende dreumes toch iets minder makkelijk bij z’n lurven en ik moest ook nog wat met die boodschappen.
Lees ook
Zó ga je om met de driftbuien van je peuter >
En toen was ze daar ineens, die andere moeder. In gedachten zag ik vooral veroordelende blikken – categorie: tja, had je maar moeten opvoeden – maar ik weet het niet zeker, want ik keek niet om me heen. Deze vrouw stapte echter naar voren en zei: ‘Kom, ik breng je even thuis.’ Ik protesteerde nog wat, want ik moest dit toch zelf kunnen en zij kon er niets aan doen en zo, maar ze stond erop en ze had natuurlijk helemaal gelijk. Casper was van de weeromstuit zo onder de indruk, dat hij uiteindelijk superbraaf op de achterbank zat en toen werd het toch nog een mooie dag.
Niet lang daarna deelde ik eens iets hierover in een blog. Vele fijne reacties volgden, ook van het soort dat opriep elkaar gewoon wat vaker te helpen. Toch vond iemand het nodig om te reageren met ‘ik zou mijn baby nooit zonder Maxi-Cosi in de auto hebben meegenomen’. Zo jammer, bedacht ik, en besloot me niet uit het veld te laten slaan. Maar toen gebeurde er iets moois. Want op deze ene reactie volgden er een stuk of vijftig. De strekking: volgens mij heb jij het punt nu net níet begrepen. En zo was het ook. Dubbele mombracing, eerst offline en toen online, het kon bijna niet mooier.
Deze column staat in Kek Mama 05-2021.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.