Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Dit is een haastige column, op een haastige dag in een haastige week. Haastig is namelijk het woord om ons leven samen te vatten, wat opvallend is in een tijd dat je niet veel de hort op kan en minder verplichtingen hebt dan anders. Toch voelt het alsof ik voortdurend van alle kanten word opgejaagd. Over deze column doe ik bijvoorbeeld al drie dagen. In snippertjes van anderhalve minuut, twee als ik geluk heb.
Natuurlijk hebben we bso en oppas, maar er valt toch nog vaak iets buiten de planning, wat ik dan moet zien te doen als de kinderen thuis zijn. Als ik probeer uit te vinden hoe het kan dat even niet gestoord worden een utopie is, kom ik al snel op alledaagse zaken als omgevallen bekers, de bel die honderd keer per dag gaat en de zin ‘ik heb hongerrrrr’ die, hoeveel eten ik ook beschikbaar stel, om de paar minuten klinkt. Begrijp me niet verkeerd, dat is geen klacht, ik ben alleen soms nog steeds verbaasd hoe vaak ik loop te rennen en vliegen en hoe je haast ongemerkt cadeau krijgt bij het ouderschap. Althans, ik.
Lees ook
Mariëtte vraagt zich af: ‘Kun je leed vergelijken?’ >
Vorige week zaten we in de auto. Ik amechtig van het stressen, Nora vrolijk op de achterbank en naast mij ons buurmeisje. Ik probeerde in drie minuten de afstand te overbruggen tussen ons huis en het boerderijtje waar de meiden paardrijles hebben. We waren laat omdat de juf laat was geweest, ik per ongeluk aan Casper had beloofd dat hij niet mee hoefde naar paardrijden en hij me daar stampend aan herinnerde, we dus nog langs ons huis moesten en er een trekker voor ons zat.
“Heb jij altijd haast?” vroeg mijn buurmeisje. Welja, dacht ik, gooi er even een confronterende vraag in. “Eigenlijk wel, ja”, zei ik. Ik werd er zelf een beetje treurig van. Waarom altijd mijn planning zo ramvol maken? Waarom leer ik geen nee zeggen?
“Ga je mee, mama?” vroeg Nora, die nog niet zelfstandig kan paardrijden. Hoewel ik eigenlijk een halfuurtje haastig mails beantwoorden had willen inlassen, had ik ineens zin om gewoon naast een pony te lopen. Mijn kind te zien genieten. “Natuurlijk schat”, zei ik, en het was heerlijk. En die mails, die bleken best te kunnen wachten.
Deze column staat in Kek Mama 07-2021.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.