Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Lees verder onder de advertentie
Ik zat wat te lezen op internet en werd geraakt door het verhaal van een moeder die haar paar maanden oude zoon verloor. Een grote nachtmerrie, om stil van te worden en reden genoeg om eens te meer gelukkig te zijn dat ik twee gezonde kinderen heb. Die ik weliswaar af en toe achter het behang wil plakken, maar ik realiseer me heel goed wat een oneindig geluk het is om ze er weer achter vandaan te kunnen halen en te kietelen tot ze het uitgieren.
Lees verder onder de advertentie
Leed vergelijken
In mijn omgeving ken ik helaas ook mensen die hun baby’s verloren. We hadden het een keer over reacties en hoe lief die kunnen zijn, maar ook hoe lomp. Ik heb ook een keer een miskraam gehad, hoorde een van hen, die net haar baby had begraven. Onder het verhaal op internet stond ook een bijzondere reactie. Liever bij drie maanden dan bij drie jaar, dat is veel erger. Ik hoef, denk ik, niet uit te leggen dat ik het hiermee niet per se eens was.
Lees verder onder de advertentie
Maar het bracht me wel bij de vraag: kun je leed vergelijken? Ikzelf kreeg bij mijn allereerste zwangerschap een miskraam en het was heel naar. Natuurlijk, het wás maar acht weken en het ís vast niet voor niets geweest, maar toch. Ik had me er zo op verheugd, zag mezelf al met een baby lopen en was zo, zo opgelucht dat het maar mooi was gelukt, dat hele zwanger worden. Tot die echo op de spoedpoli, de spijtig kijkende dokter en mijn tranen omdat ik het sinds het bloedverlies was begonnen, eigenlijk zelf ook al wist.
Nu, twee kinderen later, kan ik er nuchter op terugkijken, vooral ook omdat ik snel weer zwanger was. Dat maakte veel goed, maar een miskraam is gewoon verschrikkelijk en het gevoel van leegte is groot, net als het verdriet. Toch zou ik nooit iemand die net haar baby heeft begraven meedelen dat ik minstens zoiets ergs heb meegemaakt, of laten weten dat het echt nog wel wat erger kan. Om de simpele reden dat het gewoon niet hetzelfde is, en trouwens: wat schiet iemand daarmee op? Toch zie je dit helaas veel gebeuren en het leidt alleen maar tot onbegrip en pijn. Dus kan je leed vergelijken? Nee. Laten we het dan ook maar niet meer doen.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.