Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
“Waar liggen mijn schaatsen?” vroeg Casper onlangs, de herfst was amper aangebroken. Ik antwoordde met mijn favoriete respons als ik geen idee heb – “Ergens” – en Casper diepte even later zowaar twee kinderschaatsen op uit een kast. Verstelbaar, gelukkig, want de schoenmaat 30 van toen we ze kochten heeft hij niet meer. In de tussentijd hebben ze stof liggen verzamelen, aangezien er geen ijs was om ze te gebruiken.
Nu was er hilariteit alom, want Casper trok ze onmiddellijk aan en kluunde zo een rondje door de tuin. Daarna bestelde hij sneeuw bij mij, want dat leek hem er wel gezellig bij.
Lees ook
‘Van treuzelende kinderen word ik niet alleen ongeduldig, maar ook gewoon boos’ >
Mij ook. Ik heb nooit veel enthousiasme voor de winter kunnen opbrengen (ik druk me hier zacht uit), maar dit jaar is er iets veranderd. Ik zou willen dat het weer eens zo hard zou sneeuwen dat we ’s ochtends krakend over die witte deken naar school kunnen lopen en ik de Anton Pieck-achtige opwinding op de gezichtjes van mijn kinderen kan zien. Ik romantiseer de winter hier volledig en laat voor het gemak mijn bevroren tenen weg, maar dit is een jeugdherinnering waar ik blij van word en die ik mijn kinderen ook gun.
Maar dat is het probleem: Anton Pieck lijkt geschiedenisles geworden, in plaats daarvan zitten we met regenachtige wintermaanden waarin het vier graden is en de lucht erg veel tinten grijs vertoont.
Of zo’n kledderige modderbende áls er al eens een verdwaalde natte sneeuwvlok naar beneden komt. Er is deze winter al veel anders dan anders. De intocht moeten we skippen, hoe de kerstgezelligheid eruitziet is nog maar de vraag, en zo sneuvelen de hoogtepunten een voor een. Het is zinloos om daarover te klagen, maar jammer is het wel.
En dus hoop ik ter compensatie op wekenlang min twaalf, bergen sneeuw (we kunnen toch nergens naartoe), urenlang schaatsen en liters warme chocolademelk. Dat zijn grote uitspraken voor een notoire winterhater als ik, maar het zijn dan ook vreemde tijden. Zo vreemd, dat ik zelfs bereid ben mijn bevroren tenen voor lief te nemen.
Deze column staat in Kek Mama 15-2020.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Als ouder doe je er alles aan om je kind veilig te houden. Maar helaas heb je dat niet altijd zelf in de hand. Lina’s ergste nachtmerrie werd werkelijkheid: haar zoon verdween van de opvang. De redder? Zijn GPS tracker.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Ah, Harry Potter! Die magische wereld waar iedereen – van kinderen tot volwassenen – zich in kan verliezen. Maar voordat je je mini-me introduceert aan Zweinstein, rijst de vraag: op welke leeftijd is dat eigenlijk een goed idee? Want hoewel het eerste boek begint met een elfjarige Harry die nog geen vlieg kwaad doet (behalve […]
Een treinrit kan een spannend uitje zijn. Niet alleen voor je kind, maar ook voor jou als ouder. Denise (36) nam haar vijfjarige dochter voor het eerst mee met de trein, maar dat avontuur liep anders dan verwacht.
Janna (28) probeerde samen met haar vriend Ward (29) een polyamoureuze relatie. Wat eerst een spannend idee leek en een volgende stap naar ultieme vrijheid, betekende uiteindelijk het einde van hun relatie.
Jaimie Vaes heeft turbulente jaren achter de rug. In een video van Fawry not Sawry vertelt ze openhartig over het contact met haar ex Jorik Scholten, het alleenstaande moederschap en het autisme van haar zoontje Lío (5).