Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
‘Ooit was ik een supermom, namelijk toen ik nog geen kinderen had’
Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Lees verder onder de advertentie
Ooit was ik een supermom. Echt zo eentje die precies wist hoe het allemaal moest: baby’s verzorgen, slaapritmes kweken, peuters temmen, positief opvoeden en immer kalm en redelijk blijven. Ik was echt goed, je had me moeten zien. Het moge duidelijk zijn dat ik in deze periode nog geen kinderen had. En toen kwam Casper en nam ik me voor om die supermom te worden die ik voor ogen had. Ik fluisterde in zijn piepkleine oortje dat ik alles voor hem zou doen en nooit boos op hem zou worden (ik wil ter verdediging aanvoeren dat ik net bevallen en een tikje hormonaal was). Waarop mijn moeder zei: ‘Wacht maar tot-ie twee is.’ Maar dat geloofde ik niet.
Lees verder onder de advertentie
Goede voornemens
Nu is Casper zes en Nora vier en vroeg ik me voor deze column af: ben ik een supermom? En ook: ben ik de moeder geworden die ik zo graag wilde zijn? Dat laatste niet altijd. Duizend goede voornemens ten spijt, vind ik het moederschap naast een geweldig avontuur soms ook gewoon hobbelig en ingewikkeld. Dan neem ik beslissingen waar ik spijt van heb, word ik ondanks mijn gefluisterde beloftes toch (te) boos en pieker ik ’s avonds in bed over zaken als positief opvoeden en geduld hebben, twee mooie strevens die me niet altijd lukken.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook
Moeder Mariëtte: ‘Déze fijne jeugdherinnering gun ik mijn kinderen ook’ >
Beter
Kritisch op jezelf zijn beschouw ik als een goede eigenschap. Gelukkig maar, want bij mij is die nogal sterk aanwezig. Maar het is ook een moeilijke eigenschap. Doe ik het ooit goed? Nee, want ik kan altijd wel iets verzinnen wat beter had gekund. Zal ik mezelf ooit een supermom noemen? Nee, want dezelfde reden.
Lees verder onder de advertentie
En net als ik weer eens zit te bedenken wat ik beter kan/moet/zal doen, slaat Nora twee armpjes om me heen, smoort me bijna en fluistert in mijn oor: ‘Jij bent de liefste moeder van de wereld.’ En dan valt er toch een soort kwartje. Mijn kinderen vinden me een supermom. Ik denk dat dat goed genoeg is.
Deze column staat in Kek Mama 16-2020.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
