Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Lees verder onder de advertentie
Ooit was ik een supermom. Echt zo eentje die precies wist hoe het allemaal moest: baby’s verzorgen, slaapritmes kweken, peuters temmen, positief opvoeden en immer kalm en redelijk blijven. Ik was echt goed, je had me moeten zien. Het moge duidelijk zijn dat ik in deze periode nog geen kinderen had. En toen kwam Casper en nam ik me voor om die supermom te worden die ik voor ogen had. Ik fluisterde in zijn piepkleine oortje dat ik alles voor hem zou doen en nooit boos op hem zou worden (ik wil ter verdediging aanvoeren dat ik net bevallen en een tikje hormonaal was). Waarop mijn moeder zei: ‘Wacht maar tot-ie twee is.’ Maar dat geloofde ik niet.
Lees verder onder de advertentie
Goede voornemens
Nu is Casper zes en Nora vier en vroeg ik me voor deze column af: ben ik een supermom? En ook: ben ik de moeder geworden die ik zo graag wilde zijn? Dat laatste niet altijd. Duizend goede voornemens ten spijt, vind ik het moederschap naast een geweldig avontuur soms ook gewoon hobbelig en ingewikkeld. Dan neem ik beslissingen waar ik spijt van heb, word ik ondanks mijn gefluisterde beloftes toch (te) boos en pieker ik ’s avonds in bed over zaken als positief opvoeden en geduld hebben, twee mooie strevens die me niet altijd lukken.
Kritisch op jezelf zijn beschouw ik als een goede eigenschap. Gelukkig maar, want bij mij is die nogal sterk aanwezig. Maar het is ook een moeilijke eigenschap. Doe ik het ooit goed? Nee, want ik kan altijd wel iets verzinnen wat beter had gekund. Zal ik mezelf ooit een supermom noemen? Nee, want dezelfde reden.
Lees verder onder de advertentie
En net als ik weer eens zit te bedenken wat ik beter kan/moet/zal doen, slaat Nora twee armpjes om me heen, smoort me bijna en fluistert in mijn oor: ‘Jij bent de liefste moeder van de wereld.’ En dan valt er toch een soort kwartje. Mijn kinderen vinden me een supermom. Ik denk dat dat goed genoeg is.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.