Mariëtte Middelbeek is columnist en mamavlogger voor Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Lees verder onder de advertentie
We moesten in quarantaine en ik moet toegeven dat ik even tijd nodig had om bij te komen van het idee dat we tien dagen op elkaars lip zouden zitten. Dat vond ik wel een beetje treurig van mezelf, omdat ik ook vaak genoeg bang ben dat ik door te werken te veel van mijn kinderen mis. Om het aloude cliché er maar weer even bij te halen: kijk een beetje uit wat je wenst, want straks krijg je het nog. En zo had ik dus ineens zeeën van tijd met de kinderen, zonder school-, zwemles- of voetbalstress.
Lees verder onder de advertentie
Weinig tijd
De eerste dag vloog het me aan. Zoveel werk, zo weinig tijd, hoe mijn man en ik ook ons best deden de werktijd een beetje evenredig te verdelen. En twee kinderen die met een verwachtingsvolle blik klaarstonden: wat gaan we doen? Dat was nadat Nora Caspers bed had behangen met briefjes met haar mening over hem en hij besloot zijn reactie via zijn vuisten te laten verlopen. Lang leve de iPad, roep ik graag, maar 24/7 op een scherm ging me wat ver.
Lees verder onder de advertentie
Terwijl ik mezelf steeds gestrester voelde worden, bedacht ik dat ik het misschien toch anders moest aanpakken. ’s Avonds kan je ook werken en als ik ga lopen stressen is straks iedereen chagrijnig, aangezien ik op humeurgebied kennelijk de huiselijke influencer ben.
En zo besloot ik – controlfreak pur sang – te doen wat ik heel moeilijk vind: loslaten. Ik gaf me over aan een spelletjesmarathon, aan urenlang knutselen, aan het bouwen van een thuisbioscoop inclusief popcorn en de nodige hutten en aan Frozen-puzzels tot we erbij neervielen. En toen gebeurde er iets geks.
Lees verder onder de advertentie
De briefjes verdwenen, de vuisten ook en de kinderen bleken een groot arsenaal aan vermaak met z’n tweeën te hebben. Eindeloos verzonnen ze spelletjes, ze bleken wel degelijk in staat elkaar van alles te gunnen en als zoetsappig hoogtepunt van deze geweldige opleving van de broer-en-zus-band logeerden ze ’s avonds ineens bij elkaar. Want: dat vinden wij gezellig, mam. Ik schrijf deze column op de laatste dag van onze quarantaine en ik zie er bijna tegenop dat het straks voorbij is. Bíjna dan.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.