Beeld: Laurens Eggen
Marit Haegens-Brugman (33) is getrouwd met Dylan en moeder van Nami (3 maanden).
Ken je dat verhaal van die mensen die hun hele auto plus dakkoffer vol hebben geladen voor een vakantie naar Italië met slechts één kind, maar alsnog het belangrijkste vergeten? Ja, die mensen zijn wij.
We hadden een checklist gemaakt om niets te vergeten. Luiers om alle kinderen van het Italiaanse dorp waar we verblijven mee te voorzien? Check. White noise apparaatje om de Italiaanse krekel-herrie mee te maskeren? Check. Drie fopspenen in het geval we er twee kwijtraken? Check. Terwijl we door een plensbui in Duitsland rijden, in de file door wegwerkzaamheden (even serieus: waarom zijn er áltijd wegwerkzaamheden in Duitsland?) lachen we om onze volksverhuizing. ‘Dat doe je alleen bij je eerste kind’, horen we onze ouders nog zeggen.
Lees ook – ‘Kleine baby’s slapen het gros van de dag, zeiden ze’
Maar die lach verdwijnt snel als we in onze hotelkamer voor de eerste tussenstop aankomen. Terwijl Dylan het campingbedje met grof geweld en zweet op zijn rug in elkaar zet, vraag ik me af: ‘hey, die pot kunstvoeding is al best ver leeg na één dag. Hebben we wel genoeg?’ Dylan legt zijn werk neer en kijkt me betekenisvol aan. Hij had me de dag daarvoor nog gevraagd of we aan één pot wel voldoende zouden hebben. Met in mijn achterhoofd de stem van de verloskundige van het ziekenhuis die rekende dat we met één pot koemelkvrije voeding ruim twee weken konden doen, had ik gezegd: ‘túúrlijk, daar hebben we ruim voldoende aan!’ Maar wat ik was even vergeten, was dat de verloskundige een berekening maakte toen Nami nog maar 60 ml dronk. En inmiddels zit Nami op het dubbele aan voeding.
“Hey, die pot kunstvoeding is al best ver leeg na één dag. Hebben we wel genoeg?”
Eerst denken we: we kopen in Italië wel wat als we tekortkomen. Daar zullen we de baby’s echt geen gepureerde pasta in hun fles krijgen. Toch voelt het niet zo lekker om op deze manier verder te sjezen (als dat überhaupt lukt met al die wegwerkzaamheden). Dus vraag ik in beste Duits de receptioniste waar ik in de buurt speciale kunstvoeding kan halen. Ze verwijst me naar een grote drogisterij om de hoek terwijl zij ondertussen haar collega mij bespot om mijn vraag. Waarschijnlijk iets van: zo overdreven die Hollanders, in Duitsland hebben ze geen koemelkallergie.
Hoopvol loop ik de plaatselijke drogist in. En ja, hier hebben ze gelukkig speciale voeding. Als een winnaar loop ik naar de auto. Even twijfel ik om op mijn telefoon ‘We are the champions’ aan te zetten als ik Dylan mijn trofee (blik melk) wil laten zien, maar ik ben blij dat ik het niet doe. Op de achterbank tref ik een vader met ontroostbaar meisje aan. Ze is moe. En hoeveel je ook in je auto laadt, slaapjes voor je kind kan je niet inpakken .
Gelukkig heb ik mijn wiegende armen, mijn hartslag en warme huid om haar te kalmeren. Die heb ik altijd mee. Dan denk ik aan mijn moeders woorden: het maakt je baby niet uit waar ze op vakantie is, als ze maar dichtbij mama is en wat te eten heeft. Oeps, de volgende keer luister ik beter naar dat laatste van haar advies als ik mijn dakkoffer volstop met een overschot aan luiers. Twee fopspenen eruit, een extra blik kunstvoeding erin. Scheelt een hoop vakantiestress.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.