Beeld: Laurens Eggen
Marit Haegens-Brugman (33) is getrouwd met Dylan en moeder van Nami (bijna 3 maanden).
Ik had tientallen bevallingsvideo’s gezien, een cursus hypnobirthing gedaan, me met mijn zwangere buik in Twister-houdingen gewurmd om met perineum massageolie scheuren te voorkomen, uren met rustgevende muziek op het toilet gezeten om een paar druppels colostrum uit mijn borsten te kolven en deed iedere dag heel trouw bekkenbodem- en ademhalingsoefeningen. Ik was helemaal klaar voor mijn thuisbevalling.
En dus zat ik op de uitgerekende datum 1 april nog net niet klaar in mijn opblaaszwembad voor volwassenen inclusief cuphouder waar ik een cocktail na afloop in fantaseerde (lees: bevalbad). Want in werkelijkheid moest ik wachten tot bijna 41 weken voordat mijn inmiddels twee weken van voorweeën regelmatiger werden en de bevalling echt begon.
Of ja, echt begon? Ik verloor vruchtwater en er waren weeën, maar na twee nachten onregelmatige weeën opvangen en langdurig gebroken vliezen kwam de bevalling niet voldoende op gang. Geen enkele vooruitgang in mijn ontsluiting. Een flinke domper. Na overleg besloot ik dat het beter was om naar het ziekenhuis te gaan. Ik was inmiddels 36 uur verder na het breken van mijn vliezen en had echt een steuntje in mijn rug nodig om dit op gang te helpen. En de natuurlijke opties om mijn oxytocine een boost te geven had ik inmiddels állemaal (ingewijden weten wat al die opties zijn…) geprobeerd. En nu had ik toch echt wel lang genoeg gewacht om mijn dochter te ontmoeten. Nu al iemand die de tijd niet zo nauw neemt. Dat wordt wat later met op tijd komen. Heeft ze van papa.
In het ziekenhuis besloot ik voor een ruggenprik te gaan. Want nog uren opgewekte weeën opvangen na zoveel uur zonder slaap, voordat ik aan de persweeën kon beginnen vond ik wel heel pittig. Gelukkig kreeg ik na de ruggenprik ontspanning en kon ik hardop lachen. Want de ruggenprik had niet alleen mij, maar ook mijn man verdoofd. Voor het zetten van het infuus had een verpleegkundige mijn armen in gesprayd met verdovende spray omdat ik zo moeilijk te prikken ben. En dat was Dylan even vergeten toen hij uitgebreid mijn armen kuste toen ik weer teruggerold werd van de afdeling Anesthesiologie. Ik voelde mijn ontsluitingsweeën niet meer. Hij zijn complete tong en mond niet meer. Mag jij bedenken wie het zwaarder had.
“De ruggenprik had niet alleen mij, maar ook mijn man verdoofd”
En na een aantal uur mocht ik echt gaan persen. Op mijn zij. Dat vond ik prachtig. Mijn jarenlange obstipatieproblemen hadden nu toch ergens nut gehad, want na de eerste persweeën riep ik ‘dit gevoel ken ik! Dit is alsof ik twee weken niet naar het toilet ben geweest.’ Mijn moeder zei vroeger al dat ik op jonge leeftijd ‘kinderkopjes’ uitpoepte. Nu snapte ik eindelijk wat ze bedoelde.
En in 40 minuten was onze dochter Nami er. Ze werd op mijn buik gelegd. Een klein meisje van 2675 gram. Geboren op 8 april om 04:30 uur ’s nachts. Ik riep meteen tegen iedereen in de kamer: ‘Ik zou dit zo weer doen! Dit was ondanks dat het totaal anders liep dan ik voor ogen had, het allermooiste dat ik ooit had gedaan samen met Dylan. En dat half gebruikte bevalbad? Dat gebruiken we nu maar om met Nami een keer in te spelen. Kan ik die cocktail-cuphouder ook nog gebruiken.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Rijn (35) worstelt met een dilemma. Zijn vriendin wil haar zestienjarige puber huur laten betalen om haar verantwoordelijkheidsgevoel te vergroten, maar Rijn vindt dit veel te ver gaan. Een felle ruzie zet hun hele gezin op scherp. Hoe kan hij dit nog oplossen?
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.