Fotografie: Olga Esser
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: nieuwe kanten van jezelf ontdekken tijdens je zwangerschap.
Het was een van de weinige dingen die ik als écht lichamelijk voordeel ervaarde toen ik zwanger was: het bullshitfilter. Gratis en voor niks kreeg ik bij mijn zwangerschap een portie assertiviteit waar je u tegen zegt. Ik werd hier aan herinnerd doordat veel vriendinnen en collega’s op dit moment zwanger zijn en hetzelfde gedrag vertonen. Mijn zwangere collega kwam op voor onze stagiaire en sprak zich met fonkelende ogen uit over andere oneerlijke zaken die zich voordeden in ons team. Het bullshitfilter zorgt ervoor dat je niet langer over je heen laat lopen, opkomt voor anderen en jezelf en dat je zegt wat je denkt. Dit ontplooide zich tijdens mijn eerste zwangerschap en bracht een compleet nieuwe kant in mij naar boven.
Als introvert en harmonieus type vond ik opkomen voor mezelf namelijk verdomd lastig. Kruipt er iemand voor bij de kassa? Van binnen sta ik te vloeken, maar er iets van zeggen? Nee hoor. Een mondige collega die vakkundig een irritante taak over mijn schutting gooit op vrijdagmiddag? Ik stond eerder te koken van binnen, maar piepte dat ik het nog wel kon oppakken.
Totdat ik zwanger werd. Opeens zei ik in de supermarkt als er een nieuwe kassa openging: “Sorry, maar wij stonden hier ook allemaal te wachten. Dit is de rij.” Terwijl ik met een sassy vingergebaar wees naar de mensen achter mij. Tegen collega’s zei ik gewoonweg: “Nee, ik heb daar geen tijd voor”, als ik het te druk had om een extra taak op te pakken. Een soort innerlijke moederleeuw ontwaakte en ik kwam op voor mezelf. De gedachte dat ik niet alleen moest opkomen voor mijn eigen mentale en fysieke gezondheid, maar ook voor die van mijn baby, sterkte me in het aangeven en uitspreken van mijn grenzen.
Als kers op de taart, stond ik vorige lente pissig en hoogzwanger in de achtertuin van mijn buurman. Al weken zette mijn buurman zijn motor aan geruime tijd voordat hij ging rijden om warm te draaien. En nee dan niet een paar minuten, maar gerust tien of twintig minuten. Dit geluid komt overeen met het irritante en overdreven geronk wat een motor ook maakt als hij optrekt bij een stoplicht. Het is een irritant en veel te hard geluid om in een woonwijk met rijtjeshuizen zoals in mijn straat ongegeneerd vijftien minuten te laten horen, vond ik althans. Het geluid haalde het bloed onder mijn nagels vandaan. Wie haalt het in zijn hoofd om met zo’n geluid dat zo hard is, zo overdreven lang de hele buurt te belasten?
Toen ik 38 weken zwanger was en het een mooie lentedag was, was ik er hélémaal klaar mee. Ik liep op slippers via het achterpad naar de achtertuin van mijn buurman waar de motor stond. “Hoelang wil je die motor nog aan laten staan, want ik heb veel last van het geluid”, zei ik bloedserieus en licht geïrriteerd tegen mijn motor-buurman.
De buurman bekeek me verbaasd van top tot teen aan. Ik besefte me opeens dat dit het type man was waar je geen ruzie mee wilde krijgen. Kaal, gespierd, met een baard en armen vol met tattoos. Even dacht ik: gaat dit zou uitmonden in een nieuwe aflevering van de Rijdende Rechter? De hoogzwangere buurvrouw vs. de motor buurman. Ik zag hem geïrriteerd kijken, maar toen hij nogmaals naar mijn zwangere buik keek, zei hij: ”Buurvrouw, ik laat alleen mijn motor warmdraaien voordat ik ga rijden. Maar ik stond op het punt om te vertrekken. Ik wist niet dat u er last van had. Ik ga er rekening mee houden'”. “Dan is het goed, bedankt”, zei ik.
Hoewel ik fierce en vol vertrouwen mijn entree in de tuin had gemaakt, liep ik nu toch een beetje weg met mijn staart tussen mijn benen. Maar ach, mijn punt was gemaakt. Het ging mij er om dat iemand zich in de straat uitsprak dat we elk weekend dat geluid moesten aanhoren en dat hij ik dat niet langer tolereerde. Terwijl ik de tuin uit liep moest ik mezelf in houden om niet hardop te lachen. Wie was deze assertieve vrouw die opkwam voor zichzelf, haar baby en geluidsoverlast in haar buurt? Het voelde onwennig en empowering tegelijk en als een nieuwe kant van mezelf die ik besloot niet meer los te laten.
Dat zwanger zijn en hormonen gekke dingen met je doet bewijst ook wel dat ik bijna wilde stoppen met werken tijdens mijn verlof. Mijn column over mijn mom guilt lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Anne (47) geeft les aan groep 1/2 en stond met alle ouders op de ouderborrel.
Het contact tussen Jaimie Vaes, Lil Kleine en hun zoon Lío gaat nog altijd moeizaam. Jorik, zoals de rapper echt heet, zou zijn zoon sinds zijn verjaardag in oktober niet meer hebben gezien.
Sabrine (34) had duidelijke regels voor kraambezoek: handen desinfecteren, afstand houden en géén foto’s online. Maar haar schoonmoeder dacht daar heel anders over.
Elsemieke (31) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (3,5 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
