Je zult altijd zien: je neemt eens geen extra kleding mee als je de deur uit gaat. Want ach welnee, mijn kinderen zijn allang zindelijk. Gesjouw om niks. Jaja. Nou, ik heb het geweten. Op een zonnige zaterdagochtend besloot ik mijn neefjes en nichtjes uit te nodigen om met Bodi en Daaf mee te gaan naar het trampolinepark. Ik had vijf kinderen onder mijn hoede en hop daar gingen we. Het was super. De eerste acht minuten, dan. Toen kwam Bodi met een paars hoofd naar mij toe. ‘Mama, ik ben te laat’. En daar sta je dan. In een openbaar toilet met de kak tot aan zijn enkels. Níks mee aan reservekleding. Er was geen mogelijkheid tot uitwassen of afspoelen: het zat overal. Mijn arme schat. Huilend keek hij me aan: mocht hij nog wel trampoline springen? Eh, ja. Maar: hoe dan? Naakt? Piepend belde ik mijn schoonzus op. Of zij misschien ergens een verdwaalde extra onderbroek en broek had liggen. Goddank reed ze terug en kon ik Bodi in een roze exemplaar van zijn nichtje hijsen. Hij kon verder spelen. De ellende met kleuterkak kon ik niet anders dan daar weggooien in een afvalbak buiten. Geen redden meer aan. Bodi is sindsdien niet meer te laat geweest. Maar die extra set met kleding, vergeet ik nooit meer. Al zijn ze al 27 jaar zindelijk. Tessa Heinhuis (34) is moeder van tweeling Bodi en Daaf (4) en baby Sem (0). Ze is auteur van het boek Happy Mom.
View this post on Instagram
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.