Het zijn die kleine momenten die je niet ziet op social media en die je misschien ook niet hoort van je vriendinnen, collega’s of van andere moeders. Die pure momenten tussen moeder en kind, die alleen jullie begrijpen.
Als ik aan mensen vertel dat mijn zoon al vier jaar tussen ons in slaapt, zeggen mensen standaard: ‘Oh wat pittig! Lukt het niet om hem in zijn eigen bed te laten doorslapen?’. Maar ik vind het inmiddels niet meer pittig. Ik vind het heerlijk en gezellig. Daaf gaat tussen zeven uur en half acht naar bed in zijn eigen bed. Meestal wordt hij rond een uur of elf wakker en dan loopt hij zelf naar ons bed. Hij neemt al zijn konijnen, spenen en drinkbekers mee en kruipt tussen ons in. Dan kletsen we nog even. Het liefst ligt hij ook tegen mama aan. Wang tegen wang, hand in hand – god, kan het nog kleffer, een moeder met haar zoon? Ik denk het niet. We zijn zo hecht en juist met een tweeling in huis, zijn deze momenten met één-op-één aandacht alles waard. Misschien is dat wel de reden dat hij zo graag bij ons slaapt? Even de aandacht van papa en mama zonder dat zijn broer in de weg zit? Bodi en Daaf zijn dan wel een tweeling, maar totaal verschillend. Zo is Daaf dus de woelige slaper, altijd al geweest, en is Bodi de makkelijkste slaper die je je kunt bedenken. Hij gaat naar bed en we moeten hem twaalf uur later maar eens wakker maken. Hij heeft altijd al doorgeslapen, dus zo zie je maar: opvoeding maakt geen bal uit als het gaat om doorslapen. We voeden onze kinderen hetzelfde op en het is hun karakter dat het verschil maakt. Bodi is onze kletskop. We kijken elkaar maar aan of we lachen om onze eigen grappen. We doen een dolfijn na. We zingen Paw Patrol met een gek stemmetje. Elke ochtend vraagt hij weer, als zijn vader gel in heeft gedaan: ‘Mama? Mijn haren mooi?’. Altijd vind ik hem mooi. Met Daaf had ik een zoet gesprekje toen we gingen slapen. Ik zei: ‘Daaf, ik vind jou lief. Kus. Vind jij mama ook lief?’. ‘Ja’, zegt hij. ‘Mama ook lief. En baby. En Boe (want Bodi kan hij nog niet uitspreken, dus heet Bodi Boe), en papa.’ Het raakt me. Misschien komt het door de zwangerschapshormonen, maar dat een peuter al zo denkt aan de baby die er straks gaat zijn, terwijl hij nog niet eens snapt wat dat precies inhoudt… Dat vind ik bijzonder. Hij is altijd bezig met de baby in de buik. Hij is altijd zo graag met zijn gezin samen. Moeder mogen zijn is niet dat plaatje naar de buitenwereld. Het is niet die foto waarop ze schattig zijn aangekleed of leuk lachen. Het is het echte samenzijn, dat alleen wij begrijpen. Het is die connectie voelen terwijl niemand anders dat kan zien. Het is elkaar door en door kennen. Het is intens genieten van hun peutergeklets, grappen en verhalen. Dat is wat mij moeder van Bodi en Daaf maakt en het is het enige wat werkelijk telt, in het leven. Een voorrecht, om mama te mogen zijn van deze twee zoons – en de baby. Tessa Heinhuis (33) is moeder van een tweeling, Bodi en Daaf, zwanger van de derde en getrouwd met Billy. Ze runt Mama Magazine en wonen in ’t Gooi.
View this post on Instagram
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.