Ik ben zwanger van mijn derde kind en ik ben op de helft, dus 20 weken. Ik geniet er enorm van en ben dolgelukkig dat ik het nog een keer mag meemaken. Toch vind ik één vraag vervelend.
Want iedereen vraagt, omdat ik al even onderweg ben, wat het wordt. Of we dat al weten.
Ergens is het lief bedoeld natuurlijk en ik weet ook, dit vragen mensen uit interesse. Omdat ze niet weten wat ze anders kunnen vragen? Maar als je deze vraag stelt, zet je een moeder voor het blok. Of ze weet het al, het geslacht van de baby in haar buik, en ze wil het nog niet vertellen. Dan moet ze noodgedwongen liegen. Of ze weet het niet en het maakt haar ook niet uit.
Er zijn veel meer vragen die niemand stelt, maar die ik liever zou horen. ‘Voel je je goed, fysiek en mentaal? Trek je het, om te blijven werken met je zwangerschap en twee peuters op te voeden? Hoe gaan jullie het met de opvang doen als de baby er eenmaal is? Wanneer begint je verlof? Heb je je babykamer al af, of heb je een foto van hoe het gaat worden? Als je ergens over wilt praten over je zwangerschap, dan ben ik er voor je. Het zijn hormonale tijden in een leven, hè? Ik weet er alles van.’
Mijn zwangerschap is zoveel meer dan een piemel of een poes in mijn buik. Het is een nieuw leven dat ik aan het maken ben. Ons kind. Ons kleintje na mijn vorige zwangerschap van vier jaar geleden. Ik dacht een tijd dat het niet meer zou lukken om opnieuw zwanger te worden – dit voelt als een groot cadeau. Deze baby heeft er moeten zijn, deze baby hoort bij ons. Ons kind krijgt een naam, een gezicht, een karakter. Het wordt mijn mini, mijn trots en ik hou van de baby net zo ontzettend veel als van de grote broers. Laat een zwangere vrouw het op haar eigen tempo bepalen wanneer ze je wat vertelt over haar ongeboren kind. Vraag eens hoe het met háár gaat.
Tessa Heinhuis (33) woont met haar kinderen Bodi en Daaf (3) en haar man Billy in ’t Gooi. Ze is hoofdredacteur van Mama Magazine.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.