Presentatrice Nicolette Kluijver is moeder van Isabella en de tweeling Ana Sofia en Jesse.
Mijn kinderen hebben inmiddels door dat het leven als moeder soms ook ietwat aan de zware kant kan zijn, als ik weer eens sta te zwoegen op een gezonde maaltijd terwijl ik ondertussen de tassen inpak voor school en ook nog eens bel met de zwemvereniging om dat C-diploma nu eindelijk eens in te plannen.
Over dat zwemdiploma: eigenlijk heb ík inmiddels ook een diploma verdiend na al die uren aan het zwembad, met een gevoelstemperatuur van 50 graden, om te kijken hoe mijn kikkertjes hun A- en B-diploma bij elkaar trappelen. En waarom trek ik iedere woensdag eigenlijk een coltrui aan en vergeet ik dat we die middag naar zwemles moeten? Drijvend in het zweet langs de kant staan om ze aan te moedigen… Eigenlijk zijn die zwemdiploma’s een kwelling, en niet alleen voor de kinderen.
Alle drie mijn kids hebben doordeweeks veel sportactiviteiten en hobby’s en een vriendenkring waar menig volwassene jaloers op zou zijn. Multitasken is dus niet per se iets wat ik kan, maar wat ik gewoon doe. Uitrusten doe ik wel weer op mijn werk.
Lees ook
De spijker op z’n kop: moeder deelt hilarische tekeningen over het moederschap >
Mijn kinderen vragen mij weleens: “Mama, is het leuk om mama te zijn?” Ik vind mama zijn het leukste wat er is. Ik ben zó supertrots dat ik mama mag zijn. Maar of het zwaar is? Ja, dat is het zeker. Mijn moeder riep vroeger weleens tegen mij: “Het is hier geen hotel!” Nou, dat is het bij ons wel, hoor. De was- en strijkservice gaat in Hotel Kluijver de hele dag door. De bar en het restaurant zijn 24/7 geopend. Lunchpakketjes zijn bij het verblijf inbegrepen en de taxiservice is te allen tijde beschikbaar, ook de ongemakkelijke. En ik doe het met liefde.
Mijn grootste wens in het leven is om oma te worden. De oma van de kids van mijn kids. En ook voor hen zal het hotel geopend zijn met 24/7 service. Mama zijn is af en toe zwaar, maar het is het beste wat me ooit is overkomen.
Deze column staat in Kek Mama 14-2021.
Lees ook
‘Ik geloof dat ik de spanning van een liveshow minder vind dan de spanning van een klassenuitje’ >
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.