Nicolette Kluijver over fietsbotsing met dochters: ‘We zaten onder de schaafwonden’

Nicolette Kluijver
Nicolette Kluijver
Nicolette Kluijver
Leestijd: 3 minuten

Presentatrice Nicolette Kluijver is moeder van Isabella en de tweeling Ana Sofia en Jesse.

Lees verder onder de advertentie

“Ik heb de zomer in mijn boooool… lala lala…” “Mama kan het iets zachter?” We fietsen door ons dorp en ik geniet van het zonnetje. Ik vind het leuk om gek te doen, uit volle borst te zingen. Isabel vroeg laatst aan mij: “Mama, schaam je je dan niet? Want ik schaam me best vaak als ik bijvoorbeeld word betrapt als ik een dansje doe.” Ik schaam me niet, ik ben een vrolijk mens en de mening van een passant doet mij weinig. Helemaal zomerklaar zijn we niet; we hebben namelijk eerder een fietsongelukje gehad waardoor we allemaal onder de schaafwonden zitten.
 

Lees verder onder de advertentie

Ongelukje

We fietsen op een hobbelig bospad, Isabel, Ana en ik. Ik roep al een paar keer dat we moeten oppassen. Grappig dat je het eigenlijk vaak al voelt aankomen. Het tempo ligt hoog en de meisjes voelen zich zo vrij als een vogeltje. Haren in het zomerse windje, het ritselen van de blaadjes die knisperen onder onze wielen. Ana rijdt voorop en wil iets tegen Isa zeggen, en Isa tegen mij. En als een soort Domino D-day knallen we op elkaar en vallen we om.
 

Lees verder onder de advertentie

Lees ook
‘Ik leer mijn kinderen om er het beste van te maken, ook in rottige situaties’ >

 

De drie fases

Oké, dit doet pijn. Ik sta zo gauw ik kan op en til de kinderen onder de fietsen vandaan. Ana en Isa krijsen het uit. Ik kan door al het stof en zand op de wondjes niet zien hoe erg het is. Wij moeders bezitten in dit soort ‘noodsituaties’ over speciale krachten.

Lees verder onder de advertentie
  1. Situatie inschatten
  2. Actie ondernemen
  3. Motiveren van het slachtoffer (oftewel je kind)

Alle drie de fases doorloop ik met vlag en wimpel. Hup, fietsen aan de kant. Met het laatste beetje water uit mijn bidon maak ik de wondjes schoon, met motiverende stem beur ik de kleintjes op: het valt wel mee. Ik ben blij dat iedereen weer durft op te stappen, maar toch voel ik me rot. Ik had beter op moeten letten, toch? Waarom komt het moederschap toch met zo veel schuldgevoelens?

Inmiddels zijn de wondjes trofeeën geworden naar de vriendjes en vriendinnetjes en het ongelukje een goed verhaal voor op school. En ik kan weer genieten van onze fietstochten. Ik heb de zomer in mijn bol!
 

Lees verder onder de advertentie

Deze column staat in Kek Mama 10-2020.

 

 

Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.

Meest bekeken