Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
‘Onze zoon slaapt al 3 jaar tussen ons in. Gezellig en ook hondsvermoeiend’
Tessa
Soms vraagt een vriendin: hoe hou je dat vol? Nou ja, we weten niet beter. Daaf slaapt al 3 jaar tussen ons in en nee, dat ligt níet aan ons.
Lees verder onder de advertentie
Want weet je wat nou het mooie is aan een tweeling: eigenlijk kun je daar heel veel sociaal emotionele gedragsexperimenten uit halen. Een beetje psychologisch onderzoek, zeg maar. Bodi krijgt hetzelfde eten, dezelfde opvoeding en slaapt in hetzelfde bed. Hij slaapt sinds hij een baby is al 8 uur lang keurig door in zijn bed en we moeten hem ’s ochtends vaak wakker maken. Daaf? Een totaal ander kind. Krijgt hetzelfde eten als Bodi, dezelfde opvoeding… Maar ligt elke nacht bij ons. Elke nacht weer komt hij overstuur uit zijn bed en kruipt hij in het midden. We weten niet beter dan dat we wakker worden met een peuter tussen ons in. De dag begint altijd met een vrolijk ventje: ‘Mama kijk!’. ‘Mama, Bodi wakker maken?’. ‘Mama, uit bed!’. Gezellig? Ja. Ik vind het stiekem heerlijk, zo’n klein rompertje tegen me aan geplakt. Hondsvermoeiend? Soms. Want al met al slaap ik al 3 jaar niet door en dat breekt me op sommige drukke werkdagen wel eens op. Plus: soms wil je toch wel eens met je man, eh, slapen? Maar Daaf heeft het blijkbaar nodig. En dat vind ik ook als tweelingmoeder wel eens lastig, want daardoor heb ik veel extra knuffels en gesprekjes met Daaf, maar nooit met Bodi. Dan voel ik me schuldig naar mijn andere – goed slapende – zoon toe.
Lees verder onder de advertentie
Of ik het anders ga aanpakken met Daaf? Voorlopig niet. Ik wil dat hij zich welkom voelt, dat hij niet denkt dat papa en mama boos worden als hij niet kan slapen. Niet ‘hoe het hoort’ volgens het boekje misschien, maar maakt dat wat uit?
Als ze een jaar of 16 zijn zullen ze denk ik nooit meer naast mama liggen. Drie jaar lijkt lang, maar is ook eigenlijk maar zo kort. Ze zijn zo kort maar klein en zo verliefd op mama. Er komt echt een ochtend dat ik wakker word en m’n jongens nog niet eens thuis zijn van het feestje. Misschien dat ik dan wel eens een keertje om 7 uur ’s ochtends roep: ‘Daaf kijk! Daaf uit bed?’. Vindt-ie z’n oude suffe moeder vast enorm grappig.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook‘Als een vader thuis blijft, ‘helpt’ hij niet. Het zijn goddomme ook zijn kinderen’View this post on Instagram
