Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke week schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Heb jij ook zo lopen worstelen met het geboortekaartje? Ik heb er mijn levenswerk van gemaakt: ik wilde genderneutraal zijn, niet in clichés vervallen en dat was, met alle hormonen, een hele kluif. Aan Le Husband had ik niet veel, want die vond eigenlijk alles prima. Ik vond mezelf op een gegeven moment ontoerekeningsvatbaar en voordat ik een aantal ideeën voor het geboortekaartje met hem zou bespreken, moest ik weten of hij nog wel alles op een rijtje had. Dus heb ik hem getest.
Vrienden die net een kindje hadden gekregen waren hierin lijdend voorwerp. Het geboortekaartje schreeuwde namelijk de tekst: “Wil je mama’s hechtingen komen tellen, dan graag eerst eventjes bellen.” Oké, ieder zijn ding, maar dit vind ik, ehm… hoe zal ik het netjes zeggen… ZUM KOTZEN!
Maar ik was op een missie en dus zei ik met een stalen gezicht tegen hem dat ik dit soort teksten eigenlijk grappig vind. Eens kijken hoe hij zou reageren. Tot mijn grote opluchting zei hij dat dit écht niet kon. En, voegde hij toe, het was zeer vrouwonvriendelijk. Hij mocht blijven. Wel vroeg hij nog snel: “Denk je dat jij ook gehecht moet worden?” Ik dacht lichte paniek in zijn ogen te zien. Ik gaf hem een beuk en zei dat dat nu niet belangrijk was.
Lees ook – Yes, je bent zwanger! Maar wanneer deel je dat nieuws met anderen? >
Vlak voor kerst kregen we wederom een geboortekaartje. Dit keer van een collega van hem. De tekst zal ik niet snel vergeten, wat zeg ik, die zal ik NOOIT vergeten. Er stond namelijk: “Hidde is geboren zonder anusje.” Ik moest het echt vier keer lezen. In eerste instantie dacht ik dat het een grap was, maar het rijmde niet. Het stond er echt. Het kleine ventje was geboren zonder anusje.
“In eerste instantie dacht ik dat het een grap was, maar het rijmde niet”
Verderop op het kaartje stond dat alles goed zou komen middels een operatie. Uiteraard heel erg fijn voor alle betrokkenen, maar lieve mensen, deze informatie zet je toch op een bijlage? Even fast forward in de tijd. Hidde is 21 en brengt iemand mee naar huis waar hij smoorverliefd op is. Zijn ouders pakken uit enthousiasme zijn babyboek erbij en vriendin-lief vindt dat prachtig, want ze is ook smoorverliefd op Hidde. Ze slaan het album open en op de eerste bladzijde prijkt het geboortekaartje van Hidde…
Hoe zag het geboortekaartje van mijn dochter eruit? Simpel: groen, naam en telefoonnummer. Mijn kind zal op andere manieren wel trauma’s oplopen, maar dat laten we liever aan het leven over dan aan het geboortekaartje.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag