Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
”Kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen’. Blijkt dat cliché dus waar te zijn’
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Ik heb de onhebbelijke gewoonte om bij elke sirene die ik hoor, te denken dat het mijn kind is dat in de ambulance ligt. En ons huis is ook nog eens vlakbij een ziekenhuis, dus mijn hart is vaak de klos. Ze zeggen ‘kleine kinderen, kleine problemen, grote kinderen, grote problemen’.
Lees verder onder de advertentie
Overrompeld
Toen ik net ouder geworden was en compleet overrompeld was door de gebroken nachten, dacht ik oprecht dat dit cliché klinkklare onzin was. I mean, ik kon mijn baby laten vallen, ze kon stikken, verdrinken…. en zo spookten er wel meer rampscenario’s door mijn hoofd als nieuwbakken ouder. Het kon dus alleen maar makkelijker worden. Ik wist het zeker. Alleen al één hele nacht kunnen doorslapen, zou een life changer zijn waarbij iedereen zou blijven leven.
Lees verder onder de advertentie
Elk jaar groter
Mocht je nog kleine kinderen hebben, is dit wellicht een goed moment om te stoppen met lezen. Want het cliché is dus fucking WAAR! En niet zo’n beetje ook. Met elk jaar dat erbij komt, wordt het gevaar groter. En niet alleen in de vorm van iets breken, het onvermogen te ademen of te water raken, maar je krijgt ook nog eens te maken met het internet, verslavingen, soa’s, tienerzwangerschappen, depressies, eetstoornissen, pesten, geweld, alcoholmisbruik EN GA ZO MAAR DOOR!
Lees verder onder de advertentie
Lees ook – ‘Ik zie overal gevaar, mijn man lacht alles weg’ >
Walk in the park
In dat licht zijn die babyjaren een walk in the park. Eigenlijk ook nog best letterlijk… Goed, ik denk dat wij als ouders zeker op onze hoede moeten zijn, maar ons ook niet laten gek maken. Voorlichting, educatie en een soms een persoonlijke levenservaring vanuit ons, de ouder, moet toereikend zijn om ze in leven te houden. En om ze zo enigszins naar hun volwassen leven te begeleiden. Ik bedoel, iedere ouder belandt wel een keer op de eerste hulp.
“Ik denk dat wij als ouders zeker op onze hoede moeten zijn, maar ons ook niet laten gek maken”
Lees verder onder de advertentie
Toch vind ik het lastig hoor. Die van mij zijn (al) 10 en 13 en ik heb nog steeds stopcontactbeveiligers, keukenkastbegrenzers en een traphekje. En daar zijn recentelijk ook rook- en koolmonoxidemelders bijgekomen. Ik bedoel, je neemt toch het zekere voor het onzekere.
Hoor ik daar een sirene in de verte? O god… daar gaan we weer.
Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke zondag tussen 16.00 en 18.00 leest ze ‘m voor op Wild FM.
