Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Ik wil je even waarschuwen voordat je verder leest, want als je net zo’n hypochonder bent als ik dan kán deze column voor wat side-effects zorgen.
Mijn lieve oudste dochter staat op het punt de speeltuin te verlaten en puber te worden. Dat gaat gepaard met veel zuchten, oogrollen, stampen en boos weglopen. Ze wordt mijns inziens dus een gewone, gezonde jonge tiener. Ze drinkt gelukkig (nog!) niet, maar spreekt wel de waarheid. Zo ook over een van mijn onzekerheden: mijn gok. meine nase. Ja, je leest het goed.
Dat gaat dan zo:
“Mam, ik hoop zo niet dat ik jouw neus krijg.”
“Waarom niet?”
“Hij is te lang”
Mijn jongste wil nog wel eens onbewust wat olie op het vuur gooien en vult het gesprek aan met de vraag: “Mama, heb jij vroeger vaak gelogen?”
Leuk hoor, kinderen…
Ik heb wel eens een nose job overwogen, maar na mijn mislukte borstimplantaten ben ik toch wat sceptischer geworden tegenover plastische chirurgie. Ik heb al de nodige zelfhulpboeken gelezen en vind ook steeds vaker mijn inner-beauty, tóch was een potentiële neuscorrectie nog niet helemaal naar de achtergrond verdwenen. Tot afgelopen weekend, toen ik een horrorverhaal hoorde over de mogelijke bijwerkingen van zo’n operatie.
Het kan namelijk zijn dat je met je Hollywood-neusje wakker wordt en het gevoel hebt dat je geen adem kan halen. EN DAT GAAT NOOIT MEER WEG. Het heet het empty nose syndroom. Ik heb wat onderzoek gedaan, want het klonk bijna als een broodje aap, maar het is dus freaking hartstikke echt.
Lees ook
Patricia onthult slaapkamergeheim: ‘Mijn man deed het alleen om mij te plezieren’ >
Als je ENS hebt, zoals dat heet, dan heb je constant het gevoel dat je stikt. Je herenen krijgen een verkeerd seintje doordat je neusschelpen te veel zijn aangetast (lees: weggehaald).
Een vriend van mij kent dus iemand die dat heeft. Zij belde hem hijgend en doodsbang op dat haar dit overkomen was na haar neuscorrectie. Hij vertelde dat het heel bizar, maar vooral heel erg triest is.
Inmiddels is het een halfjaar geleden en is haar leven compleet veranderd: ze is onder psychische behandeling, gestopt met werken, twintig kilo aangekomen en een schim van zichzelf. Sneu, niet?
Kijk, elke operatie brengt risico’s met zich mee en ik ben zeker niet tegen plastische chirurgie, want ik geloof dat je er soms echt gelukkiger van kunt worden. Maar mij nemen ze niet meer bij de neus. It is good as it is.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.