Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Bij sommige stellen is het een ongeschreven regel, bij andere een keihard contract: de mate waarin de man van huis is in de weken voorafgaand aan de uitgerekende datum. Die van mij lag aan kettingen vast met een bakje water ernaast. Mijn vriendin was wat genereuzer in de vrijheid van haar partner. Maar boy o boy, dat zal bij een tweede spruit niet snel nog eens gebeuren. What happened?
Lees ook – ‘Een tweede gaatje in je oor, dat is toch ordinair?!’ >
Het was drie weken voor de grande finale waarin hij door zijn maten (God, wat heb ik een hekel aan dat woord) werd meegenomen om nog eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Lees compleet naar de gallemiezen te gaan, door zoveel shotjes Salmari te atten dat een enigszins getrainde lever alsnog een sabbatical moest opnemen. Zo’n avond. Terwijl jij met je overvolle zwangere buik en blaas je geen houding meer weet te geven. Zowel horizontaal als verticaal een onmogelijke opgave. En dan heb ik het nog niet eens over dat irritant hoge bed op klossen, waar je als ervaren bergbeklimmer in moet klauteren om er nog minimaal drie keer uit te moeten vanwege bovengenoemde blaas.
“Lees: compleet naar de gallemiezen te gaan door zoveel shotjes Salmari te atten dat een enigszins getrainde lever alsnog een sabbatical moest opnemen”
Nee, het einde van een zwangerschap is niet leuk. ‘Maar voor een man is het ook moeilijk, Patries. Kom op, hij mag echt wel een afscheidsrondje in de kroeg doen om vijf voor twaalf’. Ik zal je eerlijk vertellen dat als mijn man het zou voorstellen, ik zou twijfelen of hij wel de vader van mijn kind mag worden. Nee, de laatste weken voor de bevalling draait het gewoon even niet om jou. Daar heb je gemiddeld dertig jaar (!) de tijd voor gehad vriend.
Maar goed, mijn vriendin stemde toe in een ‘afscheidsrondje’ drie weken voor haar bevalling. En ja,
je raadt het waarschijnlijk al… Haar partner stond laveloos in de kroeg toen ze plotseling zes centimeter ontsluiting bleek te hebben. Hij was te dronken om haar naar het ziekenhuis te brengen, dus moesten haar ouders inspringen. The shame! En kun je je voorstellen hoe zijn adem rook? Weken later vertelde hij zijn verhaal semi-stoer op een feestje. Waarbij een vriend de toevoeging deed dat het voor hem zo kut was, omdat hij geen tijd had om bij te komen. Kun je mijn reactie hierop een beetje voorstellen? Ik denk dat geen enkele man in onze vriendenkring het ooit nog in zijn hoofd haalt om vanaf negen maanden voor de bevalling op stap te gaan
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Beschonken gebeurt er natuurlijk weleens iets wat je achteraf misschien beter niet had kunnen doen. Zo had Juna na een avond stappen seks met een jongen, die daarna de broer bleek te zijn van de jongen waarmee ze aan het daten was.