Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Een keizersnede… Wist je dat het de enige operatie is waarbij er zeven (!) lagen worden doorgesneden en toch van je wordt verwacht dat je na zes uur weer naast je bed staat, waarbij je ook nog eens de verantwoordelijkheid krijgt over een heel extra persoon in je leven. Poeh. Ik vond het wat. En dan heb ik het nog niet eens over de samentrekkingen van je baarmoeder, de struggles bij de borstvoeding die moeilijk op gang komt en de hoofdpijn na een ruggenprik.
Ik wil je niet bang maken voor een keizersnede, maar ik zou graag wat meer aandacht willen voor moeders die hun kinderen via deze weg op de wereld hebben gezet. Ja, I know, het kan altijd erger. Als je vertelt dat je een totaal ruptuur hebt gehad dan vallen de ooh’s en aah’s uit een ieders mond (en terecht), maar als je een keizersnede hebt gehad lijkt het normale van het ingrijpende te winnen. En dat vind ik gek.
Ik heb zelf twee keer een keizersnede gehad en ik weet nog goed dat ik na een paar uur moest opstaan. Op twee voeten, naast het bed. ‘Ben je helemaal gek geworden!’ dacht ik. ‘Er zijn net zes bussen vol met baby’s over me heen gereden en jij wil dat ik verticaal ga leven?’ Ik wilde het liefst zelf in een couveuse gaan liggen. Lekker warm, met af en toe een aai over mijn bol. Nee, ik moest echt opstaan en lopen, want dat zou het proces versnellen. Welk proces? Dat van naar huis gaan? Of de genezing van die jaap op mijn buik?
Lees ook – Alles over zwanger worden na een eerdere keizersnede >
Oké, oké… ik geef toe: ze hebben me echt heel netjes open- en weer dichtgemaakt. Hoe door dat kleine litteken ooit twee kinderen zijn gekomen is voor mij nog steeds een raadsel. Maar uit de foto’s blijkt dat het toch echt gebeurd is. Ieuw. En ook dat kan minder fraai. Vriendinnen van mij zijn dichtgemaakt met van die krammen. Dan word je als het ware ‘dichtgeniet’. Als aandenken hebben ze nu van die puntjes boven en onder hun litteken. Goed, ondanks dat mijn litteken maar één Bepanthen tube lang is, is niet alles pais en vree daar beneden hoor. Ik heb gelukkig geen last van incontinentie – wat wel kan gebeuren na een keizersnede, dat is geen fabeltje – maar ik heb wel vaak pijn bij het vrijen door het littekenweefsel.
Nu las ik afgelopen week dat je tegenwoordig een vrouwvriendelijke keizersnede kunt krijgen. Ehm. Hallo 2022. Volgens mij hebben de artsen en verpleegkundigen mij destijds heel vrouwvriendelijk geholpen, maar op een paar features ben ik wel jaloers. Naar het schijnt wordt de sfeer in de operatiekamer aangepast. Het is warmer, het licht is zachter en er kan muziek worden gedraaid. Kijk, dat is nog eens leuk. Ik denk dat ik had gekozen voor ‘Welcome to the Jungle’ van Guns ’n Roses… Misschien toch goed dat het er toen nog niet was… Wil je de columns van Patricia liever luisteren? Dat kan hieronder, op Spotify. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.