Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
‘Ze moeten wel op een teamsport, want daar worden ze sociaal van…’ Het is een zin die als een mantra opnieuw neerdaalt in mijn leven. Ik hoor het mijn ouders nog zeggen.
Ik was een paardenmeisje pur sang. Het was liefde op het eerste gezicht toen ik voor het eerst op dit edele dier plaatsnam. Overgehaald door nota bene mijn eigen moeder. Mijn zusje wilde een proefles en ik werd (nog net niet aan mijn haren) meegesleurd. ‘Joh, ga mee. Misschien vind jij het ook wel leuk.’ Mijn moeder was uit de categorie ‘lekker veel verschillende sporten aanbieden’, maar dan wel wat zíj voorschotelde. Dus ging ik op een nietszeggende donderdag mee naar de manege. Het moment dat ik voor het eerst op het paard zat, zal ik nooit vergeten. Het was magisch. Ook al had ik geen benul van het begrip synergie, het stroomde door mijn lijf en de 600 kilo onder mij. Wij waren één en dit is was mijn nieuwe sport. Mijn ouders waren licht overdonderd door mijn intense reactie op de paardensport, maar ze konden uiteraard niet weigeren. Ik telde de dagen af tot de volgende les en al snel was ik dagelijks op stal te vinden.
Lees ook ‘Waarom ik mijn kinderen nooit zal pushen om op een sport te gaan’ >
Hockey werd een sta-in-de-weg en ik wilde er vanaf. Toen kwam het ouderlijke gezag om de hoek kijken: ik mocht alleen op paardrijden blijven als ik óók op hockey bleef, want dat was een teamsport. En nu sta ik voor datzelfde dilemma. Mijn jongste dochter wil ook van hockey af. Ze wil op streetdance met een vriendinnetje. Het eerste wat mijn man zei: ‘Nee, ze moet wel een teamsport blijven doen!’ Een Pavlovreactie volgde en ik ging in verweer. Maar het vreemde is dat ik tegelijk ook dacht: ‘Ja, dat streetdance is maar een uurtje per week en heeft weinig sociale interactie daarbuiten.’ Een fractie van een seconde snapte ik de reactie van mijn ouders, maar al snelvvond ik het onzin. Want stel dat wij als ouders haar danstalent over het hoofd zien en ze door ons een prachtige danscarrière misloopt? Dat zou pas asociaal zijn. Bovendien ben ik ook geen hockeyster geworden maar vind je mij op mijn 43ste, na een lange omweg, weer gewoon elke dag op stal… Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.