Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (14) en Phaedra (11). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Ik had nooit, maar dan ook nooit gedacht dat ik dit zou zeggen. Maar ik wil dat mijn dochters vanaf zestien jaar het café in mogen. En ik sta hier 100% achter. Zestien hè, niet op hun twaalfde. Alhoewel, als er vandaag een referendum zou zijn over de minimumleeftijd voor de kroeg – óf twaalf óf achttien – dan zou ik nu stemmen voor twaalf. Echt. Ik snap heel goed dat je, als je net een baby hebt gekregen of je woont op een strenge biblebelt-achtige plek, me helemaal knettergek vindt, maar mijn mening is 180 graden gedraaid nu mijn kinderen tegen die leeftijden aan schurken.
Als er vandaag een referendum zou zijn over de minimumleeftijd voor de kroeg – óf twaalf óf achttien – dan zou ik nu stemmen voor twaalf
Mijn vriendinnen met oudere kinderen hadden het er al vaker over, maar als moeder zit je toch in een soort leeftijdsbubbel. Als je net moeder bent, draait alles om slaap. En dat is nog een understatement: je vindt dat slapen een grondrecht is. Iets waar iedere burger recht op heeft. Als er verkiezingen zouden komen en er een Partij voor de Slaap van Moeders (of ouders, laat ik genderneutraal blijven) zou zijn in Den Haag, dan zou die the rise van de BBB verpletteren. En dan, als ze gaan kleuteren, kom je in de wereld van griepjes, het bemachtigen van een crècheplek en alle zorgen over de cognitieve ontwikkeling van je kleintje. In groep drie hoop je dat ze lekker mee kunnen in de klas, en natuurlijk wil je dat ze goed – en vooral moeiteloos – leren. Je hoopt dat de metaforische rugzakjes aan jou en je kind voorbijgaan.
En dan komen ze op de middelbare school. Dan hoop je als ouder vooral dat ze sociaal mee kunnen met het gros. Want een buitenbeentje heeft het toch zwaarder in de wereld van pubers. En zo zit je dus iedere keer in een andere bubbel, waar de zorgen van dat moment de boventoon voeren in jouw gedachten. Dus als je net je kind van de borst hebt gehaald en je leest deze column, snap ik heel goed dat je denkt: waar heeft ze het over!? Je wilt je puber toch niet aan de drank hebben?
En daar zit dus de crux. Ze gaan hoe dan ook experimenteren. Dat is biologisch bewezen. Onthechten, en al die pedagogische termen. Ik zie de laatste tijd teveel pubers zich kapot vervelen en op straat hangen. Vapen, want dat kan dan weer wel. Op huisfeestjes worden ze laveloos van de sterke drank, want één fles sterke drank is zo gefixt en goedkoper dan een krat bier. En dan maar hopen dat die tocht op de fatbike naar huis niet eindigt op de eerste hulp.
Ik heb duizend keer liever dat mijn dochter stiekem één biertje drinkt in het café, met een beetje toezicht van de barman en mede-kroeggenoten om zich heen. Dat ze met elkaar plezier maken, andere mensen ontmoeten, dansen en – belangrijker nog – NIET vapen (in ieder geval niet binnen). En dat ze om twaalf uur, wanneer hun verdiende geld op is, weer veilig huiswaarts keren. Dat klinkt toch stukken beter dan al die huisfeestjes waar ze alleen maar op hun telefoon zitten en shotjes nemen alsof het water is?
En ik hoor je denken: Moet ze niet eens bij zichzelf te rade gaan? Misschien wel, maar sinds wanneer is de kroeg een plek van verderf? Toen ik zestien was, zat ik ook in het café. En weet je wat? Er was altijd wel een barkeeper die een beetje oplette, een buurman die vroeg hoe het ging, en vooral een hele hoop lol – met een stuk minder drama dan op een gemiddeld huisfeest nu. In die tijd was het café niet alleen een plek om te drinken; het was een soort minimaatschappij waar je met wat geluk net wat meer leerde over het leven dan op een regenachtige vrijdagavond op straat.
Misschien moet ik toch eens nadenken over een politieke partij. De Partij voor Verstandige Vrijheid…
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Het leuke aan de feestdagen is dat de hele familie bij elkaar komt. Het lastige aan de feestdagen is óók dat de hele familie bij elkaar komt. Geen zin in ruzie of gedoe wegens botsende karaktertjes? Neem dan deze handleiding ter harte.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Dat het ouderschap uitdagend is, hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Sacha (33) vraagt zich af hoe ze om moet […]
