Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Deze week zijn er veel ouders wakker geschud en niet door hun pasgeboren huilende baby, maar door de krantenkoppen die melden dat een kind vanaf nu een dubbele achternaam kan krijgen. Hal-le-fucking-lu-ja! Er is iemand wakker geworden in Den Haag. Jarenlang wilden paps ook wat melk in de pap te brokkelen hebben, dus gaat gans land al decennia lang overstag dat het kind zijn achternaam krijgt. Volslagen idioot natuurlijk.
Hoe blij ik ook ben met dit nieuws, het maakt me ook een beetje verdrietig. Maar waarom dan Patricia, hoor ik je denken? Nou, omdat we dus eigenlijk nog verschrikkelijk ouderwets zijn met z’n allen. We denken dat de emancipatie zich al heeft voltooid, maar niets blijkt maar weer eens minder waar te zijn. Tja, en ook ík ben er dertien jaar geleden volledig ingestonken. Ik was heel erg zwanger, heel erg blij én heel erg opgelucht dat we een compromis hadden over de eerste naam, dat ik over de achternaam geen seconde had nagedacht. Dat werd die van hem. Dat was logisch. Ik had die naam immers ook al klakkeloos aangenomen in een witte jurk. Sterker nog, in mijn paspoort staat ‘echtgenote van…’ OMG! En dat ding verloopt voorlopig ook niet (*volgende project).
“Ik was heel erg zwanger, heel erg blij én heel erg opgelucht dat we een compromis hadden over de eerste naam, dat ik over de achternaam geen seconde heb nagedacht”
Lees verder onder de advertentie
Goed, sinds 1 januari mag je kind dus een dubbele achternaam dragen. Mooi, ware het niet dat er wel wat burgerlijke haken en ogen aan zitten. Zo kan het alleen bij het eerste kind van het gezin. De daarop volgende spruiten krijgen dan automatisch ook deze twee achternamen en in die volgorde. En mocht je duiding van een koppelteken ‘lekker’ vinden. Forget it! Dat mag je niet gebruiken.
Piepende bandjes
Toch was ik ook wel een beetje blij, dus ging ik met piepende bandjes richting het gemeentehuis om de achternamen van mijn kinderen aan te passen. Hijgend stond ik aan het loket toen de ambtenaar mij vroeg wanneer mijn oudste dan geboren was? ‘In 2010’ antwoordde ik braaf. ‘Dan gaat dat helaas niet voor u op mevrouwtje.’ ‘Wat?!’ ‘Nee, dit geldt alleen voor kinderen die geboren zijn ná 2016.’ *stilte ‘Waar is het emigratieloket?’
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.