Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Schreeuwen tegen je kind… In de ene helft van mijn wereld is het normaal, in de andere helft doen de ouders het niet of ik zie het ze niet doen, dat kan ook. Ik vind het een gevaarlijke trend die ik steeds vaker om me heen zie. Het erge is dat als ik het een andere ouder zie doen, ik daarmee stilletjes mijn eigen gedrag vergoelijk. Zo van ‘zie je wel, zij doet het ook!’
Lees ook – Patricia: ‘Mijn euforische zelfbeeld zakte als een plumpudding in elkaar’>
Ik kan me niet heugen dat mijn moeder schreeuwde naar mij als kind. Ze was niet vies van wat emotionele manipulatie links en rechts, maar schreeuwen? Nee, dat deed ze niet. Ik denk dat haar generatie meer van achter gesloten deuren’ was dan onze generatie. Alleen heb ik dus nu het idee dat we doorslaan naar de andere kant.
Wat mij ook opvalt is dat steeds meer ouders de opvoeding van hun kind aan andere over laten. Sterker nog: een vriendin van mij vindt het juist heel prettig als iemand anders haar kind corrigeert. Nu hoor ik je denken, dat gebeurt toch wel vaker? En in het Engels hebben ze daar een mooi gezegde over ‘it takes village to raise a child’. Maar zij laat het aan anderen over terwijl ze er bij is. Voorbeeld: we zitten met een aantal moeders op een terras en onze kinderen ‘lopen los’. Haar kind is rent door het etablissement en ik zie de andere gasten steeds geïrriteerder onze kant op kijken. En terecht. Mijn kids heb ik net vastgebonden aan kettingen, een paar kleurpotloden gegeven en duct tape op hun monden geplakt. Terwijl mijn vriendin rustig nipt aan haar havercappu alsof er niets aan de hand is.
Twee tafels verder heeft een stel Boomers er genoeg van, ik geef ze geen ongelijk, en vatten haar kroost in de kraag en schreeuwen in zijn kindergezicht dat het nu welletjes is. Ik ben ten eerste verbaasd over het feit dat deze generatie tóch ook hun stem verheft, maar vooral over het feit dat mijn vriendin tevreden toekijkt. Als er popcorn in de buurt was geweest had ze die langzaam, al toekijkend opgepeuzeld. Mijn vriendin en ik zijn dus twee uitersten op het spectrum van corrigerende ouders. We
zouden beiden wat meer naar het midden kunnen kruipen.
Overigens heb ik recentelijk wel een opvoedkundig verantwoorde techniek gevonden om mezelf in bedwang te houden. Nee, ik start niet met een glas wijn de dag… Ik heb een codewoord in het leven geroepen. En als ik dit woord zeg, dan weten mijn kinderen dat daarna de hel losbreekt. Dat ik verander in een mix tussen Cruella de Vil en de engste stiefmoeder die je kunt bedenken.
“Dat ik verander in een mix tussen Cruella de Vil en de engste stiefmoeder die je kunt bedenken…”
Goed, alle gekheid op een stokje. Ik vind opvoeden best een hele uitdaging en elke kindvriendelijke-maar-we-hoeven-ook-geen-satijnen-handschoenen-aan-methode omarm ik. Want laten we wel wezen, want niemand zal ooit cum laude slagen in het ouderschap.
In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag