Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (14) en Phaedra (11). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Als je ouder wordt, gebeurt er iets vreemds. De meeste mensen zullen zeggen dat het gewoon de natuur is, maar voor mij voelt het behoorlijk tegen mijn natuur in.
Sinds een paar jaar merk ik dat een nieuwe groep mensen denkt dat ze met mij kunnen flirten. En met ‘denken’ bedoel ik: ze ‘geloven’ het echt. Dit klinkt misschien cliché, maar de eerste keer dat een wat oudere man (ik schatte op basis van zijn grijze lokken dat hij minstens 50 kaarsjes had uitgeblazen) mij benaderde als een serieus romantisch object, was ik in shock. Ik weet nog dat ik om me heen keek, zo van: was die blik echt voor mij bedoeld? r
Maar wat ik probeer te implementeren in mijn ouder-worden-jaren, is: niet meteen oordelen. Dus ik ving de blik van deze man van middelbare leeftijd en besloot ermee aan de slag te gaan. Wat gebeurde hier? Had dit wezen een natuurlijke aantrekkingskracht op mij, of was het een lichte vorm van pedofilie?
Conclusie: het laatste kon het niet zijn, want ik had inmiddels zelf ook de leeftijd van 40 bereikt. Tien jaar leeftijdsverschil kan in die categorie prima. Toen ik dat besefte, kwam het als donderslag bij heldere hemel dat ik dus ouder aan het worden was. Ik was nu net zo oud als mijn ouders vroeger waren en dat rijmde totaal niet met mijn gevoel. Ik voelde me nog een jong hertje, dartelend door het leven. Natuurlijk was ik aan het moederen, maar dat dempte mijn innerlijke jeugdigheid toch niet?! Nee, ik stond midden in het leven. Zo had ik nog minimaal drie carrièremoves te gaan, een wereldreis te maken en een boek te schrijven dat Oprah zou opnemen in haar bookclub.
Ik was nu net zo oud als mijn ouders vroeger waren en dat rijmde totaal niet met mijn gevoel
Ik leefde in de verheerlijking dat ik, samen met mijn leeftijdsgenoten, nauwelijks rimpels had (don’t be too jealous though, kanker runs in the family like a motherfcker*). Hoe kon deze man in godsnaam inschatten dat ik al in deze leeftijdscategorie zat en denken dat hij zomaar een move kon maken? Ik bleef met die blik achter, alsof ik net iets vreemds had ontdekt over mezelf. Ik was niet alleen opeens in een categorie terechtgekomen waarvan mannen van middelbare leeftijd mij als ‘optie’ zagen; ik kreeg ook een spiegel voorgehouden. Was dit hoe de wereld mij nu zag?
Het idee dat ik ineens niet meer dat dartelende hertje was, maar meer een… hoe zal ik het zeggen… volwassen ree? Eentje die nog wel sierlijk is, maar met een tikkeltje minder naïviteit en een paar littekens van het leven. Het deed iets met me. Niet per se negatief, maar het zette me wel aan het denken. Als ik heel eerlijk ben, was het niet alleen zijn blik die me irriteerde. Het was ook de realisatie dat ik ouder werd, terwijl ik daar helemaal geen toestemming voor had gegeven of zo.
Maar daar stond ik, oog in oog met de realiteit dat de tijd niet wacht. Dat mijn huid misschien nog de strijd tegen rimpels had gewonnen, maar dat mijn leeftijd inmiddels duidelijk was. Althans, blijkbaar voor deze man…
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.
