Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Wat een hartverscheurende week hebben we achter de rug. Ik zeg wel ‘we’, maar ik bedoel natuurlijk de families in Turkije en Syrië.
Zo verschrikkelijk veel verdriet, zoveel leed en zo onrechtvaardig. En dan dat ene beeld. Dat beeld dat ieders hart verscheurde en waarvan de onbeschrijfelijke pijn je als toeschouwer al teveel wordt. Een pijn die verder reikt dan ons menselijk vermogen eigenlijk aan kan. Ik heb het over de foto van een vader die de hand van zijn overleden dochter vasthoudt. Je ziet enkel de hand van het 15-jarige meisje. Haar lichaam ligt, op wat ik zelf heb ingevuld, haar eigen matras. In haar slaap overvallen door een loodzwaar blok beton dat het leven bruut uit haar jonge lichaam heeft geslagen.
Je ziet dat zijn ziel zijn lichaam heeft verlaten via zijn ogen. Ze zijn wel open, maar kijken naar niets.
Zij begraven onder het puin, hij onder zijn gevoel.
Omdat het verlies van een kind boven al het andere verdriet uitstijgt. Te veel omvattend om te voelen.
En ik kon alleen maar denken: wanneer laat je dan de hand van je overleden kind los?
Dat is emotioneel toch onmogelijk?
Een ander onbeschrijfelijk leed kwam tot ons middels het beeld van een pasgeboren baby, dat nog met de navelstreng aan de overleden moeder vastzat. De baby maakt het na wat blauwe plekken na goed en draagt de naam ‘wonderbaby’.
Lees verder onder de advertentie
En dit zijn pas twee verhalen van twee families. Er zijn inmiddels 7900 doden geteld en de zoektocht wordt bemoeilijkt door ijzige temperaturen en het genadeloze winterweer. Mijn hart breekt voor alle ouders en kinderen die elkaar los hebben moeten laten door dit verschrikkelijke drama.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van dreumes Wies.