Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar mijn mom guilt komt zo rond de feestdagen nog net iets harder om de hoek kijken dan gewoonlijk. Want, wat moeten wij ouders toch belachelijk veel organiseren. Het begint allemaal in november.
‘O, dus je maakt op school géén lampion meer? Maar waarom niet? Omdat je al in groep 6 zit? Maar de hele klas gaat toch nog gewoon lopen, liefje? Tjeez, waarom heeft de juf dit besloten’, verzucht ik op 11 november om 7:00 ‘s morgens aan een chaotische ontbijttafel. Of ik er nog wel even eentje wil kopen, is het verzoek. ‘En vergeet de batterijen niet mam…’, roept mijn dochter me na als ik haar uitzwaai met zelf een boterham in mijn mond geklemd, een koffie to go in mijn ene hand en mijn laptoptas in de ander. Shit. Ik moet gewoon naar kantoor.
Lees ook: Deze kerstfails van hulpouders op school zijn om te gieren
Tja, en dan wordt het december. Het begint met de Sint. Godszijdank is mijn jongste een soort supercreabea en heeft ze dit jaar helemaal in haar eentje een levensgrote Hello Kitty weten te fabriceren. Ze heeft dat zó goed gedaan, dat ik bang was dat ‘ze’ zouden zeggen dat ik haar vast geholpen had. Om dat te voorkomen heb ik de surprise de avond voordat ze hem mee naar school nam, net iets lelijker gemaakt (nee hoor geintje, maar ik heb wel serieus met de gedachte gespeeld).
“En daarna word je als ouder verwacht om op het schoolplein in de vrieskou een drankje te komen drinken”
Goed, en dan wordt het Kerst. Ahhhh. We hebben nodig: (duurzame) foute kersttruien of onesies, kerstbomen gemaakt van komkommer (hoe dan?), cola (serieus, zal ik ook een vape meegeven?), een cadeau voor Secret Santa mét gedicht (maar dat hadden we met Sinterklaas toch al gedaan?), mini vegan pizza voor het kerstdiner (waar alleen de vaders – lekker genderneutraal – mogen serveren). En daarna word je als ouder verwacht om op het schoolplein in de vrieskou een drankje te komen drinken met lotgenoten. Als klapper op de vuurpijl (categorie 5) moet je de laatste schooldag je kind drie uur eerder dan normaal ophalen mét de auto omdat al het geknutsel van je spruit weer mee naar huis mag. Maar, maar… ik moet ook gewoon werken. Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke vrijdag tussen 14.00 en 16.00 leest ze ‘m voor op Wild FM.
De feestdagen staan voor de deur. Ben jij nog op zoek naar cadeau inspiratie? Wij hebben een perfecte kerstdeal voor je: 4x Kek Mama magazine voor maar 15 euro. Kek Mama is de #1 glossy voor moeders, met kinderen van 0 tot 12 jaar. Kek Mama brengt je elke maand eerlijke verhalen, persoonlijke interviews en herkenbare columns. Sluit snel de deal af, want op=op.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]