‘Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Weg met de piemelknuffels!’, schalt het in het oosten van ons landje. De plaatselijke BBB is Boos. Ze kunnen er dus nog een B-tje achter plakken. Mocht dit nieuws deze week aan je voorbij zijn gegaan omdat je simpelweg bezig was met belangrijker zaken, zoals opvoeden, dan snap ik dat volledig.
Maar watskeburt?
Op de kermis is er een nieuwe rage gaande. Je kunt namelijk een grote roze pluche piemelknuffel winnen. Net zoals de grote kermisknuffelbeer van vroeger. Die je dan per se wilde winnen, maar later thuis geen raad mee wist omdat ie simpelweg alle plek in je kamer innam. Die beer heeft dus nu plaatsgemaakt voor een grote piemel. Ok, gechargeerd, want het gaat om een aantal kermissen waarbij je zo’n (ik wilde zeggen levensgrote, maar thank God it’s not) ding kan winnen.
Lees ook – ‘Lijkt me een gevoel van vrijheid’
En als je het mij vraagt ophef om niets. Sterker nog, mijn kinderen zouden prima voor zo’n piemelknuffel mogen gaan. Grappig en mooi dat we geslachtdelen normaliseren. Maar de politiek, lees de plaatselijk BBB, heeft daar dus een lullige mening over. Zij spreken schande over deze grote roze vriend en vinden dat we hiermee onze kinderen seksualiseren. Ze vinden het een erotisch cadeau voor onze kinderen…
Huh? Maar wacht eens even. Dit is toch gewoon een piemel? Het mannelijke geslachtsdeel dat de helft van de wereldbevolking tussen zijn benen heeft hangen? En waar je bijvoorbeeld ook mee plast?
Ik ben van mening dat door piemels op deze manier te benaderen zoals deze ‘grote menschen’, je als volwassenen het juist seksualiseert. Bovendien is dit meteen een mooi haakje voor ons ouders om een normaal gesprek over de piemel te voeren met onze kinderen.
Ik ben als moeder dus juist heel erg vóór de piemelknuffel. Puh. Misschien wordt het tijd dat ik zelf de politiek in ga. En ik heb ook al een goede partijnaam… Partij voor de Piemel.
Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke zondag tussen 16.00 en 18.00 leest ze ‘m voor op Wild FM
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.