Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Ik denk dat ik voor veel van mijn generatiegenoten spreek als ik zeg dat we allemaal wel eens ‘die hand’ hebben gevoeld. Die vreemde hand die net iets te omklemmend en daardoor beklemmend in je zij belandde. En als je heel erg pech had zat er ook geen laagje katoen tussen. Zoals bijvoorbeeld op een mooie zomerse dag waarin je als zestienjarig meisje een naveltruitje droeg. Die hand die direct een gevoel van onbehagen gaf, maar in de tijdsgeest van de jaren ’90 en zeroes gedoogd werd.
Ik dacht dat ik die intimiderende hand in mijn volwassen leven niet meer zou hoeven voelen, maar niets bleek minder waar: twee jaar geleden, zo maar, heel erg ongevraagd belandde er weer eentje in mij zij. En buiten dat het seksueel grensoverschrijdend gedrag is, is het ook nog eens heel denigrerend. Want die hand die knijpt ook vaak nog even, zo van ‘Hè meisje’. Deze hand was van iemand die ik kende omdat hij beroemd was, maar hij kende mij niet. En dus voelde het direct als grensoverschrijdend.
Zo’n zelfde hand voelde ik ook een paar maanden geleden, toen deze heel brutaal in mij zij neerdaalde. Dit keer was het een hand van de man van een goede vriendin. En als vrouw voel je dan meteen dat er iets niet klopt in de situatie. Want die hand impliceert iets intiems. En die intimiteit is maar voor een paar mensen in mijn omgeving weggelegd. Zeker niet voor de man van een vriendin, en zeker niet voor een willekeurige bn’er.
Het ging bij ons thuis de afgelopen dagen uiteraard ook over The Voice. En ik schaamde me diep om als moeder uit te moeten leggen aan mijn dochters wat daar is gebeurd. En hoe leg je uit wat seksueel grensoverschrijdend gedrag is? Dat spectrum is zo droevig breed.
Want dat is ‘die hand’, maar ook die ene opmerking die iemand plaats waarin een vorm van macht wordt gebruikt. Er huist altijd een vorm van ‘dwang’ in en dat vind ik zo eng. Dat je als slachtoffer vaak het gevoel hebt niet te kunnen weigeren.
En het lijkt mij, dat als jouw droom om een grote ster te worden heel dichtbij is, je geen uitweg ziet om je te onttrekken aan bepaalde situaties. En het erge is dat vrouwen ook vaak gaan twijfelen aan zichzelf – dat ze misschien een verkeerd signaal zouden hebben afgegeven.
Het duizelde mij. Ik zag als moeder alleen maar beren op hun toekomstige weg.
Naar aanleiding hiervan vertelde ik mijn man over ‘die hand’ die ik meermaals heb gevoeld in mijn leven en ik vroeg hem of hij begreep dat dat echt iets met je doet als vrouw. En ik zag aan hem dat hij het, soort van, begreep. Ik denk omdat hij echt nog nooit te maken heeft gehad met enige vorm van seksuele intimidatie en het voor veel mannen een abstract begrip is.
Hij heeft zich vroeger tijdens het uitgaan nooit onveilig gevoeld. Sterker nog: ik denk dat als een vrouw een hand in zijn zij had gelegd, hij het als een welkome hand had gezien. En toen besefte ik dat het echt belangrijk is om heel duidelijk te zijn over wat seksueel grensoverschrijdend gedrag is. Simpelweg om de spelregels in het leven, ook voor de good guys, duidelijk op een rijtje te hebben.
Ik hoop dus dat de ernst van het seksueel misbruik van de slachtoffers van in dit geval The Voice recht wordt aangedaan. Maar ook aan de ‘onschuldig lijkende’ vormen van seksuele, grensoverschrijdende gedragingen zoals ‘die hand’.
Uiteindelijk is elk geval van seksuele grensoverschrijding er één te veel.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Steeds meer ouders kiezen voor stoere, genderneutrale namen die klinken alsof ze net zo goed op een voetbalvader of een oude rock-‘n-rollplaat hadden kunnen staan. Maak kennis met de dadcore babynamen.
In december 2024, na een relatie van maar liefst 18 jaar, maakten actrice Carolien Spoor en regisseur Jon Karthaus bekend dat ze uit elkaar gingen. Een heftige periode voor de actrice, maar ze voelt zich nu sterker dan ooit.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!
Als je nog midden in de luiers, snotneuzen en driftbuien zit, lijkt dit misschien een ver-van-je-bed-show. Maar geloof ons: voor je het weet ben je geen moeder van een kleuter meer, maar van een jongvolwassene met een eigen pinpas.
Trakteren op school is altijd een spannend moment. Maar soms pakt een traktatie nét iets anders uit dan verwacht.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.