Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Mijn buik. Wat was het een feest om deze negen maanden niet in te hoeven houden. Nou ja, bij de eerste zwangerschap duurde het wel een maand of drie voordat mijn zelfbeeld niet het vinkje ‘dik’ aantikte, maar daarna was het vrij spel. Ja, die buik mocht gezien worden. De strakke topjes, die ik in de zeroes met trots droeg, maakte geleidelijk hun rentree tijdens mijn zwangerschappen. Mijn buik was het stralende middelpunt geworden in plaats van een bron van onzekerheid. De strakke spijkerbroeken werden vervangen door zwangerschapsbroeken met bevrijdende elastieken banden.
Wat. Een. Verademing!
Ik durfde zelfs een streepje shirt te dragen. Een horizontale nota bene! Asterix move over! Yes, ik voelde me sexy. Hoe dat kon? Geen idee. Het zullen de hormonen wel zijn geweest, maar elke gram die de weegschaal meer aangaf, was een teken van liefde. Liefde voor mijn baby en liefde voor mijn eigen lijf.
Lees ook – ‘Patricia: Door die zogenaamde fietslampjesbrigade creëren we aartsluie kinderen’ >
Maar dit euforische zelfbeeld zakte als een plumpudding in elkaar na mijn bevalling. Ik herkende mijn eigen lijf totaal niet. Wie was die persoon in de spiegel? En het allerergste vond ik dat de obsessieve gedachte van het hebben van een ‘platte buik’ weer helemaal terug was. En ik had ook nog eens de pech dat veel van mijn vriendinnen, twee weken nadat ze waren bevallen, hun oude spijkerbroeken aankonden. Mijn enige optie was een legging. Maar ik verlangde naar een broek zonder elastiek. Maar zelfs liggend kreeg ik mijn oude broeken niet aan. Vloekend en huilend lag ik op bed, maar dat bovenste knoopje ging mooi niet dicht.
“Vloekend en huilend lag ik op bed, maar dat bovenste knoopje ging mooi niet dicht”
Kijk, iedere vrouw krijgt te maken met lichaamsverandering voor, tijdens en na een zwangerschap. En bij de een vliegen de kilo’s eraf, terwijl de ander for ever zal struggelen. Ik heb de weegschaal het huis uitgebonjourd en ben als een malle gaan sporten. En dat hielp zeker, maar als ik terugkijk heeft het echt een aantal jaren geduurd voordat ik weer helemaal mijn oude ik was. De moraal van het verhaal is dat je echt geluk hebt als je bij de happy few hoort die na twee weken weer een oude broek aan kan.
En de rest van ons? Tja, we blijven gewoon ons best doen om die oude spijkerbroek aan te krijgen terwijl we stiekem dromen van een wereld waarin elastieken banden de norm zijn…
Niet iedereen heeft het geluk dat bij die man waar je op bent gevallen ook een leuke familie hoort. Veronique kan hierover meepraten. Zij en haar schoonzus liggen geregeld in de clinch en deze keer om een rekening van de stomerij.
Luna (29) had een pittige nacht op nieuwjaarsavond. Wat een gezellig begin van het nieuwe jaar had moeten zijn, eindigde in een complete ramp.
Kinderfeestjes zijn vaak een bron van plezier, maar soms nemen die verrassingen wel heel bizarre vormen aan. Je stuurt je kind vrolijk naar een feestje, en wat krijg je terug? Een huisdier. Het overkwam Saïda.
Een gepensioneerde basisschoolleraar geeft op het TikTok-account van haar dochters (@elenanico22) een belangrijk advies aan ouders. Ze deelt de grootste fout die ze vaders en moeders in de opvoeding heeft zien maken tijdens haar decennialange carrière. En het is simpeler dan je denkt.
Adam dacht dat het een gewone dag zou worden, totdat hij thuiskwam en ontdekte dat zijn partner, de moeder van hun drie kinderen, verdwenen was.
We willen allemaal het allerbeste voor onze kleintjes. Maar als het om babyvoeding gaat, is de keuze soms overweldigend. Zelf maken of toch een van de ontelbare verschillende potjes? En hoe gezond zijn die kant-en-klare hapjes eigenlijk? In een nieuwe aflevering van Keuringsdienst van Waarde doken de makers in de wereld van babyvoeding en de […]