Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Was jij Carrie uit Sex and the City of toch meer een Samantha? Of kon jij je meer vinden in Charlotte of Miranda? Over één ding zijn we het allemaal eens: Aiden was the one that got away, maar we begrepen dat Carrie uiteindelijk toch voor Mister Big koos. Run-away groom or not.
Ik was in het gelukkige bezit van The Shoebox en tijdens een eenzaam moment op mijn studentenkamer had ik altijd mijn vier Amerikaanse BFF’s onder de knop. De scène die uiteindelijk de meeste indruk heeft achtergelaten, is die van Samantha die zich eindelijk overgeeft aan hotelmagnaat Richard op een rooftop ergens in New York.
Samantha heeft hier nat haar en een ietwat meisjesachtige, kwetsbare uitstraling. Richard pakt haar hand vast en trekt haar dan zachtjes naar zich toe. De blondine, die voor het eerst haar onzekere kant laat zien, ontwijkt zijn blik en went haar hoofd licht onwennig opzij. Als Richard haar dan nog iets dichterbij haalt, ontmoeten hun ogen elkaar en durft ze zich over te geven aan zijn liefde. Dan belanden ze in een uber-romantische slow dance op het prachtige ‘By your Side’ van Sade.
Goed, waarom deze throwback, Patricia? Komt-ie: ik wil je graag meenemen in een nieuwe Netflix-serie genaamd The Bold Type. Ik zal niet snel een column wijden aan een serietje, geloof me, maar mocht je deze nog niet hebben gezien dan is dit mijn cadeau aan jou. Toegegeven: ik ging er licht sceptisch in, want 26-jarige meiden aan het begin van hun carrière klinkt als een station dat ik inmiddels allang gepasseerd ben. Maar na een dag lang Zoomen met collega’s en luizenpluizen bij drie familieleden, ben ik toch overstag gegaan. En ik zeg het één keer heel hard: WAT EEN GEWELDIGE SERIE!
Lees ook
Deze Netflix-series voor volwassenen móet je zien >
Hoe kunnen drie meiden in New York met een geweldig gevoel voor mode als moderne Moeder Theresa’s doorgaan? Om de simpele reden – nou ja, simpel is-ie niet – dat je als kijker ook op zoek wilt gaan naar de beste versie van jezelf. Net zoals de hoofdpersonen Sutton, Kat en Sloan. Want als je jouw innerlijke badass omarmd, dan pas kun je de mensen om je heen echt helpen.
Deze serie is doordrenkt met meer diversiteit dan alle eerdere series in dit genre en de relevantie van onderwerpen voor een nieuwe generatie vrouwen vind ik van groot belang. Ze werken bij een fashiontijdschrift in New York en dat associeert mijn generatie toch al snel met The Devil Wears Prada. Een keiharde vrouw die haar assistenten vermorzelt bij de aanblik van een verkeerd gekozen jurk. Een slechter voorbeeld van Women supporting Women bestaat niet.
In The Bold Type is de hoofdredacteur inspirerend, wars van genderrollen, een mentor én een moederfiguur. En ze zal bovenal altijd achter haar personeel staan in plaats van erboven. Ze moedigt de drie aan om hard te werken, maar nog meer om hun hart te volgen en op hun intuïtie te vertrouwen. Kortom: een fantastisch voorbeeld van hoe het ook kan.
De serie is beter dan elk zelfhulpboek dat je kunt vinden. En geloof me: ik heb er menig versleten…
Mijn oudste dochter (11) komt dolenthousiast thuis, want ze heeft net bij een vriendinnetje voor de allereerste keer Grease gekeken. Er borrelt een nostalgisch gevoel bij me op, want mijn eerste keer Grease herinner ik me nog als de dag van gisteren. Maar is dat verhaal eigenlijk wel een goed voorbeeld? Je eigen identiteit overboord gooien om in de smaak te vallen? Rizzo, die als ‘de ordinaire’ wordt gezien omdat zij wél al met jongens naar bed is geweest? Laten we het niet groter maken dan het is, want wij weten nu wel beter, maar de tijden zijn gelukkig wel veranderd. En de series dus ook.
Je snapt: ik heb alle afleveringen van The Bold Type gebinched. Na de laatste aflevering viel ik in een diep gat, maar gelukkig komt er een seizoen 5.
Tot die tijd raadt Netflix ‘Sex/Life’ aan en bij gebrek aan beter heb ik aflevering 1 bekeken. Misschien dat ik daar toch ook ooit een column aan moet wijden…
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag