Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Ik weet niet zeker of dit een hele gezellige column gaat worden. Mocht je op een roze, blauwe of genderneutrale wolk zitten en je zit daar heel comfortabel dan adviseer ik je om wellicht te stoppen met lezen. Dan kun je beter even aan het hoofd van je verse baby gaan ruiken (OMG die geur! Daarbij vergeleken lijkt Zwitsal wel een goedkope parfum van een uitgerangeerde artiest). Oké, maar lees vooral niet verder, want ik ga, zoals je wellicht van mij gewend bent, mijn ongezouten mening geven én wat statistieken tegen je aan gooien. Tja, en daar moet je maar net zin in hebben terwijl je baby zo lekker riekt.
Lees verder onder de advertentie
Moederhart
Daar gaan we. Ik rijd tegenwoordig elke dag een klein stukje door onze hoofdstad met mijn auto. En wat ik daar aantref, is gewoon niet goed voor mijn moederhart. Aan de ene kant is dat gemaakt van gewapend beton, een kom-niet-aan-mijn-kind-en-ik-kan-ook-een-auto-optillen-hart. Aan de andere kant is mijn moederhart ook heel kwetsbaar; als iemand ‘boe’ zegt, dan breekt het al. Dat werk.
“Aan de andere kant is mijn moederhart ook ook heel kwetsbaar; als iemand ‘boe’ zegt, dan breekt het al”
Lees verder onder de advertentie
Goed, mijn moederhart weet zich dus geen raad als ik door de stad rijd. Dat komt omdat ik dan ouders met hun ieniemienie baby’s voorop hun fiets zie door de stad zie racen. En ik snap het wel hoor. Ik weet nog goed toen mijn oudste dochter acht maanden was ik haar meenam op de fiets. Dat was echt weer een mijlpaal. De vrijheid die het mij gaf, maar ook het plezier dat mijn dochter ervaarde was priceless.
Eén voorwaarde: helm op!
Er was wel één voorwaarde: helm op. Oh, ik heb gestreden met haar, geloof me. Die kleine handjes die dat ding constant van haar hoofd wilden trekken. Verbazingwekkend hoe sterk een acht-maanden-oude-baby kan zijn. Maar mijn kom-niet-aan-mijn-kind-en-ik-kan-ook-auto- optillen-hart won en dus moést ze een helm op.
Toen mijn oudste 3,5 jaar oud was en mijn jongste een half jaar verhuisde we naar Zwitserland. Goddank was het daar verplicht om tot je 12de een helm op de fiets te dragen. Geen gezeur van leeftijdsgenootjes die geen helm ophadden. Iedereen had gewoon een helm op.
Eenmaal terug in Nederland verloor ik de strijd van mijn 8,5-jarige dochter. Mijn kwetsbare hart kon het niet voor elkaar krijgen om mijn kind als enige (!) met een helm naar school te laten fietsen. Dat kon ik haar gewoonweg niet aan doen. Ik heb heel veel moeite mee gehad om mijn principes aan de kant te moeten zetten voor de sociale druk van andere kinderen. Maar ik ben uiteindelijk bezweken. Daar ging ze… zonder helm.
Voordat ik ga raaskallen, heb ik ook even wat wetenschappelijke onderzoek erbij gezocht, met uitkomsten waar ik al bang voor was. ‘Voor een helmverplichting is in Nederland over het algemeen weinig steun. De belangrijkste reden is dat bij een plicht de populariteit van fietsen (sterk) zou afnemen, maar dat is niet bewezen. Van de ruim zevenhonderd Nederlandse ondervraagden zegt 34% een helm te hebben. Echter, slechts een kleine groep (2%) draagt de helm altijd; het merendeel (70%) nooit’. Joehoe!
Lieve ouders, zullen we ons verenigen en onze kinderen een helm laten dragen?
Bron: https://swov.nl/nl/factsheet/fietshelmen
Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke vrijdag tussen 14.00 en 16.00 leest ze ‘m voor op Wild FM.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.